راز ماندن

کوه پرسيد ز رود،
زير اين سقف کبود
راز ماندن در چيست؟ گفت: در رفتن من
کوه پرسيد: ومن؟ گفت: در ماندن تو
بلبلي گفت: و من؟ خنده اي کرد و گفت: در غزل خواني تو
آه از آن آبادي
که درآن کوه رَوَد،
رود، مرداب شود،
و در آن بلبل سرگشته سرش را به گريبان ببرد،
و نخواند ديگر،
من و تو، بلبل و کوه و روديم
راز ماندن جز،
در خواندن من، ماندن تو، رفتن ياران سفر کرده ي مان نيست، بدان

علم چيست؟

علم چيست؟
چيستي و تعريف علم خود يک مبحث بزرگ علمي فلسفي است که آنرا "فلسفه علم" نامند. علم درباره بدست آوردن دانش دقيق و قابل اتکا از دنياي اطراف ما است، کلمه علم در عربي به چندين معني است (عرب پرستها به اين ويژگي زبان عربي فصاحت زبان عربي ميگويند.)، به معني دانستن، دانش و حتي آموختن و آموزيدن. اما در انگليسي علم "Science" از ريشه لاتين "Scire" به معني داشتن است. علم درواقع کشف کردن (و نه اختراع کردن) واقعيت هايي است که وجود و جريان کلي آنها بطور کلي مستقل از وجود انساني و عوامل ادراک انساني (حس، خيال و عقل) باشد و اگر مسئله و قضيه اي بر اين اساس و مفهوم استوار باشد آن قضيه و مفهوم را را قضيه و مفهوم علمي گويند. ميتوان مفاهيم را به علمي و غير علمي و ضد علمي دسته بندي نمود.
روش علمي را ميتوان اينگونه خلاصه کرد:
1. مشاهده جنبه هايي از دنياي اطراف
2. ساختن تئوري سازگار با مشاهده
3. ايجاد پيشبيني هاي آزمون پذير در مورد اين تئوري
4. آزمودن پيشبينيها با آزمايش و يا انجام مشاهده هاي بيشتر
5. ويرايش تئوري با توجه اطلاعات و دانسته هاي جديد
6. بازگشت به مرحله سوم
آزمودن در علم با هدف از بين بردن تئوريها و رد کردن و تختئه و ابطال آنها انجام ميگيرد، يعني يک کشف علمي وقتي انجام گرفته است که تئوريهاي قبلي توسط شخصي ابطال گردند. بنابر اين دانشمندان همواره در تلاشند که يافته ها و دانسته هاي دانشمندان قبلي را باطل کنند تا نظريات و يافته هاي علمي تازه تري به دست آورند و اين خود غني بودن علم است. هر آنچه علمي است ابطال پذير است.
بر خلاف باوري که عوام دارند هر آنچه يک نظر غير قابل ترديد تر باشد، آن نظر غير علمي تر است، علم دنياي قطعيات نيست! مذهب و تخيلات مطالبي را بصورت قطعي و يقين مطرح ميکنند و همين نکته ضد علم بودن آنها را نشان ميدهد.
علم عبارت است از انکشاف واقعيتي که وجود و جريان کلي آن بي نياز از من و عوامل درک انساني (حس، خيال، عقل) بوده باشد که با آن ارتباط برقرار نموده است. در عين حال قضيه و مساله اي را که از اين نوع انکشاف حکايت کند قضيه علمي گويند. هر نظريه که با هيچ پيشامد قابل تصور نتواند مردود شود، غير علمي است. ابطال ناپذيري، حسن يک نظريه نيست (که مردمان غالباً چنان تصور ميکنند)، بلکه عيب آن است.
قضيه علمي نه قابل اثبات است نه قابل رد، اگر چيزي بطور مطلق و قطعي غير قابل رد کردن باشد آن چيز علمي نيست! نظريه فرضيه و تئوري هيچ کدام قطعيت ندارند و قطعيت در علم بي معني است. علم دنبال قطعيات نيست بلکه بدنبال ظنيات است!
تئوري بالاترين درجه ايست که يک پديده علمي ميتواند به آن درجه برسد هيچ چيز قطعي تر از يک تئوري در دنياي علم وجود ندارد، حتي به مفاهيم بسيار روشني مثل سرعت نور، قضيه فيثاغورس، قوانين حرکتي نيوتون و... نيز در اصطلاحات علمي تنها تئوري ميگويند. تئوري تا وقتي تئوري است که هيچ تئوري ديگر و يا دليل مستدل و مستند ديگري در رد آن وجود نداشته باشد.
خيلي از افراد به اين گفته اساسي که پايه هاي علم را تشکيل ميدهد اعتراض ميکنند و ميگويند در علم قوانين وجود دارد، قانون بالاتر از تئوري است، مانند قوانين سه گانه حرکتي نيوتون، قانون فيثاغورس، قانون سرعت نور و... اشتباه اين افراد اين است که نميدانند در اصطلاح علمي، به قوانين فيثاغورس درون مثلث، تئوري قانون رابطه فيثاغورس و به قوانين نيوتون، تئوري قوانين نيوتون گفته ميشود.
يعني اين دانشمندان و متفکرين تئوريهايي را ارائه کرده اند که در آنها ادعا ميشود قوانين و نظم مشخصي بين مسائلي وجود دارد، بنابر اين قوانين را نبايد با قطعيات اشتباه گرفت، در دنياي علم هيچ چيز قطعي نيست!
منبع دانش و آموزش

Islamiska uttryck i Afghanistan

Islamiska uttryck i Afghanistan
Arabiska arméer som transporterar parollen islam nådde den afghanska område i AD 642. På den västra utkanten, furstarna i Herat och Seistan gav vika för regeln genom arabiska cheferna, men i öst städer in endast att öka i uppror och snabbt omvandlas återvänt till sina gamla övertygelser när arméer passerat. Senare, i den 9: e århundradet, Yaqub ibn Layth Saffari, grundare av den lokala Saffarid dynasti i Seistan, svepte genom den afghanska område att erövra i namn av islam, i norr den islamiska dynastin i Samanids utslag från Bokhara tog Balkh i AD 900 och vidgat sin sfär så långt som Kandahar. En efterträdare, den stora Sultan Mahmud av Ghazni (998-1030), utförs många ikonoklastiska kampanjer i Indien och returnerar lastat med rika bytet. Ghazni, fram till dess en obetydlig Fort-staden, blev en av de mest lysande huvudstäder i den islamiska världen.
Ungefär 99 procent av afghanerna är muslimer. Åttiofem procent är sunnimuslimer i Hanafi skolan, resten är shiamuslimska, av vilka de flesta är Imami tillsammans med mindre antal Ismailis. Det finns också ett starkt inflytande av Sufism bland både sunnimuslimska och shiamuslimska samhällen.
Data as of 1997

Sunnimuslimer av Hanafi skolan

Sunnimuslimer av Hanafi skolan

Den Hanafi skolan för islamisk rättspraxis grundades av Abu Hanifa, en av de tidigaste muslimska akademiker-tolkar att söka nya vägar för att tillämpa islamiska principer för vardagslivet. He died in Iraq in AD 767. Han dog i Irak i AD 767. Abu Hanifa tolkning av muslimsk lag var extremt tolerant av skillnader inom muslimska samfund. Han har också separerat övertygelse från praxis, upplyftande övertygelse över praktiken. Sunni, finns i hela Afghanistan

Ithna Ashariya shiamuslimer

Religiösa arv är grundläggande för att shiamuslimska/sunnimuslimska skillnader, och även delas den shiamuslimska. De två största shiamuslimska grupper i Afghanistan är de Ithna Ashariya eller Tolvarna, även kallad Imami, och Ismailiter, Den Imami shiamuslimska erkänner tolv på varandra följande imamer, som börjar med Ali och slutar i AD 874 med försvinnandet av den tolfte som återkommer som en messiansk siffra vid utgången av den världen.
Flest Imami shiamuslimska grupper i Afghanistan är de Imami Hazara bor i Hazarajat i centrala Afghanistan, och Imami Farsiwan i provinsen Herat Blandningar förekommer i vissa områden som Bamiyan Province där sunnimuslimer, Imami och Ismailiter kan hittas. Imami shiamuslimska återfinns också i städerna som Kabul, Kandahar, Ghazni, och Mazar-i-Sharif där antalet Qizilbash och Hazara bosattaUrban shiamuslimska är framgångsrika småföretag företagare, många erfarenheter från den utveckling av utbildning som inleddes på 1950-talet.
Den politiska engagemang av shiamuslimska samhällen växte kraftigt under politicized tid under och efter den sovjetiska invasionen. Politiskt medveten shiamuslimska studenter bildade den hårda kärnan i den afghanska maoistiska rörelsen av 1960-talet och början av 1970-talet Efter 1978, shiamuslimska Mujahidin grupper i Hazarajat, men ofta i motsatsförhållande till varandra, var aktiva i jihad och därefter i striderna för kontroll Kabul. Under den politiska manövrerande som ledde fram till inrättandet av en islamisk stat i Afghanistan under 1992, de shiamuslimska grupperna utan framgång förhandlat fram för en mer rättvis, följdskada, politiska och sociala roller. Detta förhöjd profil skapat en motreaktion hos vissa sunnimuslimska grupper, särskilt de som är knutna till Hezb-i Islami i Mawlawi Yunus Khalis och Ittihad-i-Islam av professor Abd Al-Rabb al-Rasul Sayyaf. Våldsamma sekteristiska sammanstötningar ägt rum, särskilt i och kring Kabul.

Ismailer

Den Ismailiter shiamuslimska kallas även Seveners grund i åttonde århundradet deras ledare förkastade arvinge som utsetts av den sjätte Imam, Jafar al-Sadiq (d.765), som Imami godtas. Den nya koncernen i stället valde att erkänna Jafar äldste son, Ismail, som den sjunde imam och det shiamuslimska samhället delas upp i två grenar.
Ismailiter samhällen i Afghanistan är en mindre befolkning än Imami som anser att Ismailis kättersk. De finns främst i och omkring östra Hazarajat, i Baghlan område norr om Hindu Kush, de bergsområden tadzjikiska av Badakhshan, och bland de Wakhi i Wakhan korridor.
Många Ismailiter tror raden av Imam upphörde när Ismail dog före sin far i AD 760, andra tror han inte dö, men är fortfarande i avskildhet och kommer att återkomma i slutet av världen. Ismailiter övertygelse är komplex och synkretisk, som kombinerar element från filosofier av Plotinus, Pythagoras, Aristoteles, gnosticism, och Manichaeans, liksom delar av judendomen, kristendomen och östra religioner. Ismailiter föreställningar av Imamat skiljer sig mycket från andra muslimer och deras grundsatser är unika. Deras övertygelse om världens skapelse är idiosynkratiska, som är deras historiska ekumenism, tolerans för religiösa skillnader, och religiösa hierarkin. Det finns en uppdelning av teologi i POPULÄR (inklusive den konservativa Sharia) och esoteriska (inklusive den mystiska exegesis av Quran vilket leder till haqiqa, den ultimata Realty). Dessa övertygelser och praxis är dold i hemlighet och Ismailiter lägga särskild vikt vid taqiya betydelse för att skydda eller vakt, den praxis som tillåter de troende att förneka offentligt hans shiamuslimska medlemskap för att skydda sig själva, så länge han fortsätter att tro och gudstjänst i privata. Taqiya är tillåtna i de flesta shiamuslimska, och en del sunnimuslimer, sekter.
Ismailis i Afghanistan är i allmänhet betraktas med misstänksamhet av andra etniska grupper och till största delen sin ekonomiska ställning är mycket dålig. Även om Ismailiter i andra områden som de norra delarna av Pakistan fungera väl organiserade sociala program inklusive skolor, sjukhus och kooperativ, lite har gjorts bland afghanska Ismailiter samhällen.
Anses vara mindre nitiska än andra afghanska muslimer, Ismailiter har sett att följa deras ledare okritiskt. Den pir eller ledare för afghanska Ismailis kommer från Sayyid familj av Kayan, som ligger nära Doshi, en liten stad i norra foten av Salang Godkänd, i västra provinsen Baghlan. Under det sovjetiska-afghanska kriget här familjen skaffat sig mycket stor politisk makt.
Data as of 1997

sufisterna

Sufisterna
Sufism har stort inflytande i Afghanistan, både på landsbygden och i städer, framför allt bland medelklassen i större byar, stad och städer.
Tre Sufi order är framträdande: det Naqshbandiya grundades Bokhara, den Qadiriya grundades i Bagdad, och Cheshtiya finns på Chesht-i-Sharif öster om Herat. Bland de Naqshbani, Ahmad al Faruqi Kabuli, född norr om Kabul, förvärvade ryktbarhet för sin lära i Indien under styre av Moghul kejsaren Akbar i det sextonde århundradet. Någon gång under artonhundratalet medlemmar av denna familj flyttade tillbaka till Kabul där de etablerat en madrassa och en khanaqah i Shor Bazar som blev ett centrum för religiösa och politiska inflytande. Många afghanska Naqshbandi hänger samman med Mujaddedi familj. Sibghatullah Mujaddedi, ledare för Mujahidin Jabha-i Nejat-i Melli parti, blev chef för denna ordning när hans företrädare, tillsammans med 79 manliga familjemedlemmar, avrättades i Kabul av Taraki-Amin regeringen i januari 1979. Han tjänstgjorde under två månader som första handlar ordförande för Islamiska staten Afghanistan inrättades i april 1992.
Hazrat Naqib Sahib, far till Sayyid Ahmad Gailani Effendi, den nuvarande piren i Qadiriya, etablerade familjen plats i Afghanistan i utkanten av Jalalabad under 1920-talet. Pir Ahmad Gailani är ledare för en Mujahidin Mahaz-i Melli Islami partiet. Ledning av både Naqshbandiya och Qadiriya beställningar kommer från arv snarare än religiösa stipendium.
Den Cheshtiya för grundades av Mawdid al-Cheshti som föddes i det tolfte talet och senare som lärs ut i Indien. Den Cheshtiya broderskap, som är koncentrerad till de Hari Rud dalen runt OBE, Karukh och Chehst-i-Sharif, är mycket starka lokalt och upprätthåller madrasas med fina bibliotek. Traditionellt har Cheshtiya har hållit på avstånd från politiken, även om de faktiskt aktivt under motstånd inom sina egna organisationer och i sina egna områden.
Herat och dess omgivningar har flest och störst mångfald av Sufi filialer, varav många är knutna till lokala gravar av pir (ziarat). Andra Sufi grupper finns över hela norra, med viktiga centra i Maimana, Faryab-provinsen, och i Kunduz. Den brotherhoods i Kabul och runt Mazar-i-Sharif är oftast i samband med Naqshbandiya. Den Qadiriya återfinns främst bland de östra Pushtun av Wardak, Paktya och Ningrahar, inklusive många Ghilzai nomadiska grupper Den Cheshtiya är centrerad i Hari Rud Valley. Det finns inga formella Sufi order bland de shiamuslimska i centrala Hazarajat, även om vissa av de begrepp som är förknippade med Sayyids, ättlingar till profeten Mohammad, som är särskilt vördade bland de shiamuslimska.
Afghanistan är unik i att det är lite fientlighet mellan ulama och Sufi order. Antal Sufi ledare betraktas som ulama, och många ulama nära associerade med Sufi brotherhoods. Den allmänna befolkningen ger sufisterna respekt för sitt lärande och för innehav karamat, den psykiska andlig kraft som har tilldelats dem av Gud som gör pirs att utföra handlingar av generositet och skänka välsignelse (Barakat Sufism därför är ett effektivt populära kraft. Dessutom, eftersom Sufi ledare avstånd från det vardagliga, de är ibland vände sig till en mer opartisk medlare i Tribal tvister i stället för mullorna som är kända att eskalera mindre sekulära frågor i flyktiga konfrontationer avfattade på islamisk retorik.

Betydelse och exempel

Betydelse och exempel
Islam är en potentiellt enande symbol som uppväger divisiveness som ofta ökar från att det finns en djup stolthet i Tribal lojaliteter och en FLÖDANDE känsla av personlig och familjens ära i multitribal och multietniska samhällen som Afghanistan.
Islam är en central, genomgripande inflytande i hela det afghanska samhället, religiösa observances punktera den rythmn av varje dag och säsong. Förutom en central fredag moskén varje vecka för gemensamma böner som inte är obligatorisk, men i allmänhet deltog, små-bibehållas moskéer står i centrum för byar, samt staden och stadens bostadsområde. Moskéer fungerar inte bara som platser för dyrkan, men för en mängd funktioner, i form av logi för gäster, platser att träffas och skvaller, i fokus för social religiösa festligheter och skolor. Nästan varje afghan har vid ett tillfälle under sin ungdom studerade vid en moské i skolan, för många är detta den enda formella utbildning de får.
Eftersom islam är en totalt sätt att leva och fungerar som en övergripande kod för socialt beteende som reglerar alla mänskliga relationer, individens och familjens status är beroende av korrekt efterlevnad av bolagets värde som bygger på begrepp som definieras i islam. Dessa präglas av ärlighet, sparsamhet, generositet, virtuousness, piousness, rättvisa, ärlighet, tolerans och respekt för andra. För att upprätthålla familjens heder, äldste också styra beteendet hos sina barn enligt samma islamiska föreskrifter. Ibland även konkurrensförhållandena mellan Tribal eller etniska grupper i form hävdar religiös överlägsenhet. Kort sagt, islams strukturer är dagliga samspelet mellan alla medlemmar i samfundet.
Den religiösa anläggningen består av flera nivåer. En muslim som kan leda informella grupper i bönMullor FUNGERA som vid moskéer är normalt utses av regeringen efter samråd med sina samhällen, och trots att delvis finansieras av staten, mullorna i stor utsträckning är beroende av för sitt uppehälle om gemenskapens bidrag i form av logi och en del av skörden. Förmodligen bevandrade i Quran, Sunna, Hadith och Sharia, de måste se till att deras samhällen är kunniga i grunderna i den islamiska ritual och beteende. Detta berättigar dem att avgöra tvister om religiös tolkning. Ofta de fungerar som betalas lärare som ansvarar för religiösa kurserna hålls i moskéer där barnen lär sig grundläggande moraliska värderingar och korrekt rituella praxis. Deras roll har ytterligare sociala aspekter för de GUDSTJÄNST i samband med livskriser ritualer i samband med födslar, vigslar och dödsfall.
Men landsbygden mullorna inte är en del av en institutionaliserad hierarki av prästerDe flesta är deltidsanställda mullorna arbetar också som jordbrukare eller hantverkareVissa är knappt läskunnig, eller bara lite mer utbildning än de som man tjänar. Ofta, men inte alltid, de är män minimal rikedom och eftersom de är beroende av för sin utkomst på samhället som utser dem, de har liten myndighet, även inom sin egen sociala gränser. De behandlas ofta med föga respekt och är baken av en mycket omfattande skämt som driver med sin arrogans och okunnighet. Men deras roll som religiösa skiljedomare tvingar dem att ta ställning i frågor som har politiska förgreningar och sedan mullorna ofta oense med varandra, att spela ut den ene mot den andra, de är ofta uppfattas som störande element i sin gemenskap.
Andra religiösa siffror omfattar böneutropare som kallar församlingen till bön och khadim, moskén omsorg. Qari är experter på reciting den Quran; hafiz vet att det utantill. Hafiz är ofta blinda och i samband med brotherhoods på viktiga helgedomar. Qazi, ”religiösa domare”, är en del av regeringens rättsväsendet som ansvarar för tillämpningen av Sharia lagarna.
Ulama är den term som beskriver kroppen av forskare som har förvärvat ilm eller religiös lära. I denna egenskap är sedd som en sändare av religiösa texter, läror och värderingar samt tolkar i Sharia. Maulana och Mawlawi är titlar som ges till medlemmar av det ulama och religiösa dignitärer. Sayyids bland både sunnimuslimska och shiamuslimska hänvisa till ättlingar till profeten Mohammad som njuter av sociala och religiösa prestige i hela den muslimska världen.
Inom Sufi nätverk finns det en mängd religiösa personligheter utöver pirs. Bland dessa finns olika typer av mendicants såsom malangs som avsäga sig OVARAKTIGHET av denna världen och omfamna fattigdom för att lösgöra sig från de kedjorna av materialism för att bättre kunna förverkliga den gudomliga. Vissa Mariestad ansluta sig till, eller svära lojalitet till ett visst broderskap, men andra vandra ensam, ofta garbed i färgglada kreativa kläder. Några, som faqirs säger sig ha fått ett gudomligt uppdrag och mirakulösa krafter. De undfly hem, familj och världsliga varor, sova i moskéer eller graveyards, särskilt de som är knutna till helgedomar för helgon. I en kultur där familjen och anhöriga är grundläggande för individens psykologiska och ekonomiska identitet, alla som frivilligt lämnar ifrån sig dessa band betraktas som förordats av Gud med ett särskilt uppdrag. Som ett resultat, de är respektfullt tolereras och ofta allmosa.
Dyrkan av helgon och helgedomar (Mazar, ziarat) är inte uppmuntras i islam och är aktivt med vissa grupper.. Ändå Afghanistan landskap är liberalt strödda med helgedomar ära helgon av alla slag. Många av Afghanistan äldsta byar och städer växte upp runt helgedomar av betydande antiken. Vissa används som naturreservat av flyktingar.
Helgedomar variera i form från enkla högar av jord eller stenar markerade med vimplar till frikostiga ornamenterad komplex kring en central kupolformade graven. Dessa stora anläggningar kontrolleras av framträdande religiösa och sekulära ledare. Helgedomar maj markera den sista viloplatsen av en minskad hjälte (Shahid), en vördade religiösa lärare, en berömd Sufi poet, eller reliker, som ett hår av profeten Mohammad eller en bit av hans mantel (khirqah). Ett stort antal hedra legender om mirakulösa utnyttjar Ali, den första Imam av shiamuslimska Islam, tros vara begravd på nationens mest utvecklade skrin beläget i hjärtat av Mazar-i-Sharif, den högt satta Kapell. Hazrat Ali är aktade i hela Afghanistan för sin roll som mellanhand i ansiktet av tyranni.
Festlig årliga mässor firas vid helgedomar lockar tusentals pilgrimer och föra samman alla delar av samhällen. Pilgrimer besöker helgedomar att försöka få förbön av helgonet för särskilda tjänster, vare sig det är ett botemedel mot sjukdom eller födelsen av en son.. Kvinnor är särskilt ägnas åt verksamheter som har samband med helgedomar. Dessa besök kan vara kort eller pågå i flera dagar och många pilgrimer transportera bort särskilt välsignats vårdande och skyddande amulets (tawiz) för att avvärja det onda ögat, försäkra kärleksfulla relationer mellan män och hustrur och många andra former av tröst.

پرچم سفید فرمانده کودتا

پرچم سفید فرمانده کودتا
خامنه ای شکست کودتا را خیلی زود اعلام کرد، گرچه کودتای 22 خرداد از پیش شکست خورده بود.سخنرانی وی در چهارم شهریور، برای بسیجیانی که بنام دانشجو به دیدارش رفته بودند، در حکم اعترافاتی بود که توسط فرمانده کودتا بیان می شد. خبر این دیدار با تاخیر و محتویات این اعترافات با ویرایش چندین باره دفتر رهبری پخش گردید و سعی شد از شدت ضعف و ترس موجود در این اظهارات کاسته شود، اما آنچه سرانجام از این دیدار منتشر شد بی شباهت به بالا بردن پرچم سفید و اعلام شکست نبود.تلاش مذبوحانه رهبر در این سخنان بیشتر برای کم رنگ کردن نقشش در سرکوبهای اخیر و بنوعی فریب دادن افکار عمومی از طریق ابراز بی گناهی و بی اطلاعی بود. وی اعتراف کرد که در حوادث پس از انتخابات تخلفات و جنایاتی اتفاق افتاده که با آنها با قاطعیت برخورد خواهد شد، اشاره خامنه ای به جنایات کهریزک و حمله وحشیانه به کوی دانشگاه تهران بود.خامنه ای همانند فردی حرف زد که دو ماه گذشته را در بیهوشی بوده و ناگهان بهوش آمده و با خروج از کُما متوجه بروز جنایاتی شده که لاجرم باید با آنها قاطعانه برخورد گردیده و مسببین آن به مجازات برسند. حتی اگر خامنه ای دو ماه گذشته را در ایران نبوده باشد، در هر گوشه دنیا که بوده باشد، باید بخوبی همانند دیگر مردم دنیا از جنایات رخ داده مطلع شده باشد. این ادعا که وی دو ماه در بیهوشی مطلق بوده و هیچ از این جنایات با خبر نشده بقدری مضحک است که حتی خود دفتر رهبری هم برای چگونگی انتشار این توجیهات سرگیجه گرفته بود.حتی اگر خامنه ای ادعای آلزایمر و فراموشی هم داشته باشد باز اینگونه افاضات پذیرفتنی نیست، برای جبران آلزایمر، دفتر رهبر می تواند محتوای دستورات قبلی وی در جلسات محرمانه با فرماندهان کودتا و همچنین سخنان علنی وی در جلسه با نمایندگان کاندیداها در تاریخ 26 خرداد و نماز جمعه 29 خرداد را برایش یادآوری و نوار آنها را برای وی نمایش دهد تا این فراموشی برطرف و رهبر یادش بیاید که چه گفته است و مسبب این جنایاتی که مدعی است چه کسی می تواند باشد.اولین سنگ را خود خامنه ای بطرف مردم پرت کرد و با ارسال پیامی غیر معمول در صبح 23 خرداد، در حالیکه وزارت کشور هنوز نتیجه نهایی آراء را اعلام نکرده بود و هنوز هیچ مرجع قانونی مندرج در قانون اساسی سلامت انتخابات را بررسی و اعلام نکرده بود، آراء احمدی نژاد را 24 میلیون و انتخابات را صددرصد صحیح اعلام کرد. این اولین تحریک بسیار توهین آمیز برای نادیده گرفتن آراء و نقش مردم در انتخابات بود.خامنه ای نه آلزایمر دارد و نه در کُما بسر می برده است، وی باید دقیقاً یادش باشد که پس از اعلام راهپیمائی گسترده از انقلاب تا آزادی برای 25 خرداد و پیش بینی شرکت میلیونی معترضین در آن، در جلسه ای که برای چاره جویی نزد وی تشکیل شده بود، شخص خودش اظهار فضل نمود که «چشم اسفندیار توطئه چینان دانشگاه تهران است و باید این چشم فتنه را کور کنید». این عین جمله خامنه ای در آن جلسه نحس است و او بود که فرمان حمله شبانه و بیرحمانه به کوی دانشگاه را صادر کرد تا بخیال خودش جلوی راهپیمائی میلیونی مردم در 25 خرداد را بگیرد. فرماندهانی که در آن جلسه شرکت داشته اند بعد ها به دیگرانی که دلیل اینهمه خشونت در حمله به کوی را پرسیده بودند پاسخ دادند که تاکید رهبر بود که به کسی رحم نکنید، اینها «جلودارهای دشمن» هستند. این لفظ جلودارهای دشمن را این اشخاص از خودشان در آورده اند؟در این حمله، خامنه ای از شرورترین افراد و قمه کشها استفاده کرد، از نیروهای لباس شخصی انصار که تحت امر خودش هستند و همچنین مداحان قمه کشی که در قساوت و وحشیگری از انصار هم جلو زده اند. همه این جانیان تحت حمایت نیروهای ویژه ضربت نیروی انتظامی شبانه چنان جنایتی را در کوی دانشگاه آفریدند که زبان از بیان آن عاجز است. چگونه خامنه ای آن جلسه را از یاد برده است؟ آیا گریه کردن احمدی مقدم فرمانده نیروی انتظامی و همچنین گزارش محرمانه محصولی وزیر کشور در ان جلسه را هم از یاد برده است؟بعد از اینکه جنایت کوی دانشگاه نتوانست جلوی راهپیمائی میلیونی مردم را بگیرد خامنه ای بلافاصله با احساس خطر شدید از اوضاع، اقدام به دعوت از نمایندگان کاندیداها کرد تا ظاهراً حرفهای آنها را بشنود. وی در این جلسه گفت : «جلسه بی‌نظیری است، رفقای دیروز و رقیبان امروز همگی جمع شده‌ایم. ما در چهار راهی پُرترافیك گرفتار شده‌ایم. در ترافیك هم همه اعصاب‌ها بهم می‌خورد. اما باید از آن عبور كنیم. مگر وقتی خاتمی با 20 میلیون رأی پیروز شد مردم!! عصبانی نبودند. مسئولی آمد و گفت انتخابات را ابطال كنید من به او تشر زدم كه هنوز از من گله‌ مند است. امكان تقلب نیم درصد هم وجود ندارد. حتی اگر لازم شد صندوق‌هایی را بازشماری كنند. اما من مطمئن هستم كه نتایج عوض نخواهد شد.»خامنه ای باید باز هم یادش بیاید که اصل این جلسه بر اساس این اعتقاد که مکر و حیله را باید با مکروحیله پاسخ داد تشکیل شد، وی این جمله را در جلسه ستاد کودتا در پاسخ به اعتراض برخی از اعضاء مبنی بر اینکه برگزاری چنین جلسه ای با نمایندگان کاندیداها موجب پُررو شدن مخالفین خواهد شد گفته بود. قصد خامنه ای از این جلسه که سعی داشت با نشان دادن خضوع و خشوع مصنوعی و هم سطح نشاندن سایرین بر روی صندلی و نه بر روی زمین، این بود که بنوعی کاندیداها را به آمادگی رهبر برای مذاکره و چانه زنی امیدوار نموده و مجدداً ابتکار عمل را پس از راهپیمایی میلیونی مردم بدست بگیرد.تحولات روزهای بعد و تجمع میلیونی در میدان توپخانه نشان داد که مردم حسابی برای مانورهای رهبر باز نکرده و مسیر خود را می روند.خامنه ای با از دست دادن کنترل اعصاب خود، در نماز جمعه 29 خرداد اقدام به خودزنی کرد. وی قبلاً نیز در بین روحانیت محبوبیتی نداشت ولی با توجه به اینکه در خطبه های نماز جمعه احمدی نژاد را بر هاشمی ترجیح داد، مرتکب خطایی نابخشودنی از دید روحانیت شد. روحانیون بدون توجه به شخصیت خود هاشمی، از اینکه اینگونه یک فرد غیر معمم بر یک روحانی معمم در یک تریبون عمومی ترجیح داده شود خشمگین شدند. همچنین خامنه ای مجبور شد برای اولین بار نقاب از چهره برداشته و بطور صریح رودرروی مردم قرار گیرد. خطبه های وی فقط برای انتقام جویی از مردم و تحریک نیروهای نظامی به کشتار مردم تنظیم شده بود. دیگر نشانی از آن ادعای پدر ملت بودن وجود نداشت و آن رهبر فرزانه در حد یک شیپورچی جنگ تنزل مقام پیدا کرده بود. با وجود اینکه خطبه ها را از روی نوشته می خواند ولی سردرگمی و پراکنده گویی و روان پریشی در سراسر متن مشهود بود. از اوباما گلایه کرد که چرا قبل از انتخابات نامه دوستی می دهد ولی حالا جانب اغتشاشگران را می گیرد، به طرفدارانش اخطار داد که اینها به خیابان آمده اند تا قصه گرجستان را تکرار و حکومت را عوض کنند و دست آخر هم به مردم هشدار داد که اگر باز به خیابان بیایند خونشان بر گردن آنهایی خواهد بود که از آنها خواسته اند راهپیمایی کنند. در آن شرایط بسیار حساس، خامنه ای با رذالت تمام، بجای حرکت در مسیر آرام کردن اوضاع و حفظ جان مردم، برای تحریک هر چه بیشتر نیروهایش به خشونت و کشتار، نمایش مضحک اشگ ریختن و ناله سر دادن را اجرا کرد. از همان لحظه هوای شهر بوی خون گرفت.اگر خامنه ای شوی جمعه 29 خرداد را بیاد نمی آورد فیلم و نوار آن موجود است تا یکبار دیگر ببیند که در آنروز چه نقشی داشت و چگونه با حرفهایش قمه جلادان را تیز کرد تا روز بعد و روزهای بعد راحتتر سر بِبُرند.علیرغم تظاهر به آلزایمر، خامنه ای باید مراجعه پدر شهید روح الامینی بهمراه یکی از مسئولین کشور به دفترش را بیاد داشته باشد که تقاضای ملاقات با وی را داشت، او از رئیس دفترش خواست که با آنها ملاقات کرده و به ایشان اطمینان دهد که سفارشات لازم در مورد محسن روح الامینی از سوی رهبر انجام خواهد شد. آنموقع محسن هنوز زنده بود و بشهادت نرسیده بود، معلوم نیست که سفارشات رهبر چه بود که شهید محسن را با دهان خرد شده تحویل پدرش دادند.خامنه ای آیا یادش رفته که در هشتم تیرماه حسین طائب فرمانده سرکوبگران بهمراه فرمانده اردوگاه کهریزک به او مراجعه و در مورد حکم دستگیرشدگان پرسیدند و او پاسخ داد که آنها در حکم محارب و مرتد هستند و نباید کوچکترین ترحمی به آنها کرد. طائب پس از آن در جمعی خصوصی از رهبر نقل قول کرده بود که اگر این معترضین زمان شاه گیر ساواک افتاده بودند به همه آنها باطوم وبطری نوشابه استعمال می کردند تا برای همیشه شعار دادن بر علیه حکومت یادشان برود. واقعاً خامنه ای یادش رفته که چنین رهنمودی داده یا اینکه مدعی است برداشت دیگران نادرست بوده است؟ وقتی شخصی در مقام رهبر به گرگهای زیردستش چنین جمله شنیعی را می گوید چه منظوری دارد؟ ذوب شدگان در ولایت فقیه نیز با شنیدن این جمله از زبان رهبرشان مرتکب جنایاتی در زندانها شدند که نام سیاهشان را هر چه بیشتر متعفن کرد.چرا وقتی یکی از مقامات عالی قوه قضائیه موضوع تجاوز در زندانها را با خامنه ای مطرح کرده بود وی با ریشخند پاسخ داده بود که خوب باید بفهمند که مبارزه درد دارد! آیا گفتن این جمله را هم فراموش کرده است؟آیا خامنه ای از یاد برده است که همه مدیران وزارت اطلاعات به پخش اعترافات ساختگی اعتراض و تحلیل ستاد کودتا مبنی بر هدایت اعتراضات توسط کشورهای خارجی را رد کرده و بحث کودتای مخملی را غیر واقعی دانسته بودند؟ پاسخ رهبر آیا بجز اخراج دسته جمعی آنها بود؟‏خامنه ای در شب اول محرم سال ۱۳۷۵ برای فرماندهان سپاه سخنرانی خصوصی کرد و مردم را به عوام و خواص تقسیم کرده و گفته بود که خواص باید حکومت ‏کنند و عوام تبعیت. مگر جز این است که ریشه همه این جنایتهایی که وی از برخورد با آنها دم می زند همین طرز تفکر حکومت خواص بر عوام می باشد؟ وقتی وی این سخنان باصطلاح سری را در پادگان امام حسن بیان می کند باید در نظر داشته باشد که ممکن است برخی پیدا شوند که آن جلسه را ضبط کنند و بیرون ببرند. اگر شدت آلزایمر سبب می گردد که وی سخنرانی سری در مورد حق حاکمیت خواص بر عوام را یادش نیاید شاید پخش نوار آن کمکی به یادآوری بنماید؟خامنه ای حتی در این اعلام شکست نیز دست از لجاجتش با مردم برنداشته و جنایات کوی دانشگاه و کهریزک را بدلیل اینکه مردم سبب شده اند آبروی نظام (خامنه ای) در دنیا برود را موجه می داند و می گوید: «سازماندهی اعتراض ها به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری منجر به هتک آبروی نظام در مقابل ملت ها شد و عده ای سعی دارند به جای این موضوع، نحوه برخورد با زندانیان در بازداشتگاه کهریزک و حمله به کوی دانشگاه را به عنوان موضوع اصلی مطرح کنند. هتک آبروی نظام در مقابل ملتها مسئله اصلی است نه "کهریزک یا کوی دانشگاه".»ضمن اینکه با بیان برخی کلمات چنان خود را بی آبرو می کند که باور کردنش سخت می نماید. وی بدون اینکه از جان باختن جوانان این کشور ابراز ناراحتی کند می گوید: «تعداد کشته شدگان در ناآرامی ها معدود بوده و اینگونه مسائل نباید با مساله اصلی بعد از انتخابات خلط مبحث شود.»باید به مادر ندا و سهراب بگوئیم برای چه اعتراض دارید؟ یک فرزند شما که بیشتر شهید نشده، آنهم که معدود است و جای اعتراض ندارد، لطفاً خون این فرزند معدودتان را با مساله اصلی بعد از انتخابات که همانا هتک آبروی خامنه ای بوده مقایسه نکنید! خامنه ای توجه ندارد که حتی یک شهید هم بسیار زیاد است و هر شهیدی امید و هستی یک خانواده است که سوخته و پرپر شده ولی از دید "رهبر باعاطفه" تعداد شهداء معدود بوده است. بد نیست خامنه ای در ادامه حداقل مشخص می کرد که اگر چه تعدادی را کشته بودند از نظر وی معدود حساب نمی شد.لازم نیست آقای محسن رضایی برای تجاوز در زندانها عزای عمومی اعلام کند، برای همین اظهارات رهبر باید عزای عمومی اعلام کرد.مگر همین محسن رضایی در نامه ای بتاریخ 16 مرداد 88 ننوشت که: «اگر شهداء امروز زنده بودند به ما می گفتند که به نام ولایت به خوابگاهها نریزید.»؟ شما این نامه را در آن تاریخ نخواندید؟ آیا محسن رضایی که با فرماندهان نظامی صحبت و دلیل حمله به کوی دانشگاه را از آنان پرسیده و با این پاسخ مواجه شده بود که اینکار بدستور رهبری انجام شده، همین موضوع را در نامه اش مطرح نکرد تا شما پاسخی به این ادعای فرماندهانتان بدهید؟ آنموقع در ایران نبودید یا بهوش نبودید؟ آنوقت بناگاه در 4 شهریور متوجه فاجعه کوی دانشگاه شده و می گوئید: «در حادثه كوی دانشگاه تخلفات بزرگی انجام شده كه پرونده ویژه ای برای آن تشكیل شده تا مجرمان بدون توجه به وابستگی سازمانی، به مجازات برسند.»!!آیا فردی که با اینهمه تاخیر متوجه اتفاقات جاری در کشور شود می تواند صلاحیت رهبری را داشته باشد؟خامنه ای در 13 مرداد در مراسم شبیه به عزاداری تنفیذ دست نشانده خود احمدی نژاد گفت که اعتراضات مردمی تحت هدایت و برنامه ریزی دشمنان خارجی بوده و این ادعا بر اساس اطلاعات است. کجا رفت این اطلاعات محکم که ناگهان در 4 شهریور می گوید: « من، پیشقراولان حوادث اخیر را به دست نشاندگی بیگانگان از جمله امریكا و انگلیس متهم نمی كنم چرا كه این موضوع برای من ثابت نشده است.»!!رهبری که ظرف 20 روز ادعای متقن خود را نقض و 180 درجه عکس آن موضع می گیرد آیا تعادل روانی دارد؟آیا نمی شنود که هر روز در بیدادگاههایی که بدستور خودش برگزار می شود نعره می کشند که رهبران اغتشاشات از انگلیس و آمریکا دستور می گیرند؟چرا خامنه ای ناشیانه طرح کودتا را خودش تائید می کند و می گوید: «اصل حوادث خیلی خلاف انتظار نبود اما اشخاصی که وارد صحنه شدند خلاف انتظار ما بود.»!! به چه دلیلی اصل حوادث برای وی قابل پیش بینی بوده؟ مگر انتخاباتی که بقول خود وی کاملاً سالم بوده و حتی امکان نیم درصد تقلب هم در آن نبوده باید با ناآرامی و تظاهرات خیابانی مواجه شود؟ آیا اکثریتی که احمدی نژاد را انتخاب کرده اند فردای روز رای دادن پشیمان شده و به خیابانها می ریزند؟ رهبر باید توضیح دهد که چرا حوادث پس از انتخابات برای وی خلاف انتظار نبوده است و وی که بروز این حوادث را می دانسته، در مقام رهبر، که برای حفظ جان این مردم و حفظ آرامش کشور سوگند خورده، چه اقدامات پیشگیرانه ای برای جلوگیری از این حوادث و ریخته شدن خون بیگناهان انجام داده است؟چرا خامنه ای اینقدر اسیر فرضیه حکومت خواص بر عوام شده است که می پندارد واقعاً با مردم عوامی طرف است که فاقد هر گونه درک و شعوری هستند و هر چه او بگوید را باید بپذیرند؟اگر از دید وی واقعاً حمله به کوی دانشگاه جنایت بوده چرا باز هم در این افاضات اخیرش دانشجویان را تهدید می کند که از "طرح دشمنان برای ایجاد اختلال در کار علمی دانشگاهها" پرهیز نموده و در اعتراضات شرکت نکنند تا دانشگاهها برای مدتی تعطیل نشود؟ وی خطاب به دانشجویان می گوید:«همه مراقبت کنند در این مسائل سیاسی کوچک و حقیر، کار علمی دانشگاه‌ها و کلاس‌ها و مراکز تحقیقاتی دچار آسیب نشود و هدف آشکار و مشخص دشمن برای اینکه حداقل مدتی دانشگاه‌ها را به تعطیلی و تشنج و اختلال بکشاند محقق نگردد.»وی وحشت زده اضافه می کند که دشمنان در حوادث اخیر تودهنی و سیلی خورده اند «اما هنوز ناامید نیستند و ماجرا را رها نمی‌كنند.»آری مردم ایران ماجرا را رها نکرده و نخواهند کرد.اما براستی پشت پرده این ترس و وحشت رهبر و این عقب نشینی آشکار و سخنان مفتضحانه چیست؟ گزارشات بسیار زیادی از دستگاههای امنیتی مبنی بر گسترش نفرت و نارضایتی در بین اقشار مختلف مردم و امکان بروز موجی از تظاهرات و اعتصابات، همزمان با بازگشایی دانشگاهها و مراکز تحصیلی، می رسد و همچنین اعتراضاتی که در بین نیروهای مسلح و روحانیون در حال گسترش است و جنایاتی که هر روز برملا شده و دامن رهبر را بیشتر از پیش در این جنایات می کشاند. به تعبیر برخی از بالاترین عناصر نظام، اوضاع به انفجار اجتماعی نزدیک شده و نظام قادر به کنترل حوادث قریب الوقوع ماههای آینده نخواهد بود. تظاهرات مردمی بسرعت فراگیر شده و اعتصابات کارگری نیز بصورت زنجیره ای این موج را تقویت خواهد کرد. کابوسی که برای آن راه حلی بنظر نمی رسد.رهنمود رهبر برای عواملش این بوده که حداکثر ملایمت با کشورهای خارجی و حداکثر سرکوب و خشونت با مردم در داخل کشور، تا می توانید به خارجیها امتیاز بدهید تا ما را در سرکوب داخلی راحت بگزارند.این سخنرانی اخیر نیز بنا به اصرار نزدیکان رهبر صورت گرفته تا بلکه با قربانی کردن برخی مهره های نظام بتوانند مردم را تا حدودی آرام کنند. کاریکاتوری از اقدامات شاه در ماههای پایانی حکومتش که دستور دستگیری هویدا نخست وزیر سابق، نصیری رئیس ساواک، نیک پی شهردار تهران و شماری دیگر از مقامات بلند پایه را صادر کرد تا همه تقصیرات را به گردن آنها انداخته و رژیم را نجات دهد. لیست قربانیان خامنه ای شامل چه افرادی است؟ افراد بلند پایه ای که به دستور شاه زندانی شدند آنقدر به او وفادار بودند که حتی بعد از زندانی شدن نیز کلمه ای بر علیه شاه نگفتند ولی زیردستان خامنه ای هنوز دستگیر و محاکمه نشده در جلسات خصوصی همه تقصیرات را بر گردن وی انداخته و اوضاع کنونی را حاصل رفتار اشتباه و خودخواهانه او می دانند، حال اگر زندانی شوند چه خواهند کرد و چه اسراری را افشا خواهند نمود؟خامنه ای اگر اصرار دارد عذرهای بدتر از گناه وی را کسی باور کند حتی در صورت پذیرش افاضاتش و اینکه جنایات کوی دانشگاه و کهریزک بدون نظر و اطلاع وی صورت گرفته باز هم از رهبری عزل است. رهبری که همه قدرت و همه مملکت دستش باشد و اینهمه وزارت اطلاعت و اطلاعات سپاه و حفاظت اطلاعات و اطلاعات بیت رهبری داشته باشد و فرمانده کل قوا باشد و همه افراد مورد اعتماد خودش را به فرماندهی نیروهای مسلح و نیروی انتظامی گماشته باشد و نفهمد که می خواهند به کوی دانشگاه حمله کنند و نفهمد که سالها است جهنمی بنام کهریزک وجود دارد و نفهمد که زندانیان را شکنجه کرده و به آنها تجاوز می کنند، بدلیل بی عرضگی و بی لیاقتی و عدم توان اداره کشور، خودبخود عزل است.اگر این اعترافات رهبر دروغ و برای فریب مردم باشد که بر اساس اصل 111 قانون اساسی، صلاحیت خود را از دست داده و دیگر رهبر نیست و اگر هم به فرض محال راست گفته باشد باز هم بر اساس همان اصل قانون اساسی فاقد صلاحیت رهبری و معزول است. احتمال دیگری که وجود دارد این است که رهبر دچار آلزایمر شدید باشد و واقعاً بیاد نمی آورد که چه گفته و مرتکب چه اعمالی شده و چه دستوراتی صادر کرده و مسبب اصلی و فرمان دهنده این جنایات خودش بوده است. در این خصوص باید جهت اطلاع رهبر و همدستان وی عرض کنم که بعد از پیروزی مردم و برقراری دمکراسی در ایران، چوبه های دار و جوخه های اعدام و سلولهای انفرادی و اطاقهای شکنجه، برای همیشه در تاریخ این کشور، برچیده و تعطیل خواهند شد و مسببان جنایات علیه مردم، در زندان وقت کافی برای رفع آلزایمر و بیاد آوردن واقعیات خواهند داشت.
___________________________
توضیح: اطلاعات مورد استفاده در این مقاله از منابع موثق و قابل اعتماد بدست آمده و صحت آنها برای نویسندگان این وبلاگ محرز می باشد. برای حفط امنیت منابع این اخبار، ناچاراً فقط از بخشی از اطلاعات رسیده استفاده گردیده است.

راز خوشبختی

راز خوشبختی

تاجری پسرش را برای آموختن « راز خوشبختی » به نزد خردمندترین انسانها فرستاد
پسر جوان چهل روز تمام در صحرا راه می رفت تا اینکه بالاخره به قصری زیبا برفراز کوهی رسید. مرد خردمندی که او در جستجویش بود آنجا زندگی می کرد بجای اینکه با یک مرد مقدس روبرو شود وارد تالاری شد که جنب و جوش بسیاری در آن به چشم می خورد
فروشندگان وارد و خارج می شدند و مردم در گوشه ای گفتگو می کردند
ارکستر کوچکی موسیقی لطیفی می نواخت و روی یک میز انواع و اقسام خوراکیهای لذیذ آن منطقه چیده شده شده بود .خردمند با این و آن در گفتگو بود و جوان ناچار شد دو ساعت صبر کند تا نوبتش فرا رسد خردمند با دقت به سخنان مرد جوان که دلیل ملاقاتش را توضیح می داد گوش کرد اما به او گفت که فعلا وقت ندارد که « راز خوشبختی» را برایش فاش کند پس به او پیشنهاد کرد که گردشی در قصر بکند و حدود دو ساعت دیگر به نزد او بازگردد مرد خردمند اضافه کرد : معذالک می خواهم از شما خواهشی بکنم آنوقت یک قاشق کوچک بدست پسر جوان داد و دو قطره روغن در آن ریخت و گفت : در تمام این مدت گردش این قاشق را در دست داشته باشید و کاری کنید که روغن آن نریزد
مرد جوان شروع کرد به بالا و پایین رفتن از پله های قصر در حالیکه چشم از قاشق برنمی داشت دو ساعت بعد به نزد خردمند برگشت
مرد خردمند از او پرسید : ایا فرشهای ایرانی اتاق ناهارخوری را دیدید؟
آیا باغی را که استاد باغبان ده سال صرف آراستن ان کرده است دیدید ؟
آیا اسناد و مدارک زیبا و ارزشمند مرا که روی پوست آهو نگاشته شده در کتابخانه ملاحظه کردید ؟
مرد جوان شرمسار اعتراف کرد که هیچ چیز ندیده است.
تنها فکر و ذکر او این بوده که قطرات روغنی را که خردمند به او سپرده بود حفظ کند . خوب پس برگرد و شگفتیهای دنیای مرا بشناس ؛ آدم نمی تواند به کسی اعتماد کند مگر اینکه خانه ای را که او در آن ساکن است بشناسد.
مرد جوان با اطمینان بیشتری این بار به گردش در کاخ پرداخت ؛ در حالیکه همچنان قاشق را بدست داشت با دقت و توجه کامل آثار هنری را که زینت بخش دیوارها و سقفها بود می نگریست. او باغها را دید و کوهستانهای اطراف را . ظرافت گلها و دقتی را که در نصب آثار هنری در جای مطلوب بکار رفته بود تحسین کرد
وقتی به نزد خردمند بازگشت همه چیز را با جزییات برای او توصیف کرد
خردمند پرسید : پس آن دو قطره روغنی که به تو سپرده بودم کجاست؟
مرد جوان قاشق را نگاه کرد و متوجه شد که آنها را ریخته است. آنوقت مرد خردمند به او گفت :
تنها نصیحتی که به تو می کنم اینست؛ راز خوشبختی اینست که : « همه شگفتیهای جهان را بنگری بدون اینکه هرگز دو قطره روغن داخل قاشق را فراموش کنی » آدم نمی تواند به کسی اعتماد کند مگر اینکه خانه ای را که او در آن ساکن است بشناسد.
گزیده ای ازکتاب کیمیاگر اثر پائولو کوئیلو

بدبخت‌ ملتی‌ كه‌ به‌ قهرمان‌ نیاز دارد
در هفتادمین سال زندگی در مقابل شما به زانو درآمده ام و در حالی که کتاب مقدس را پیش چشم دارم و با دستهای خود لمس می کنم توبه می کنم و ادعای خالی از حقیقت حرکت زمین را انکار می کنم و آنرا منفور و مطرود می نمایم.گالیله در سال 1610 میلادی در دادگاه تفتیش عقاید کلیسا مجبور شد بر خلاف عقیده خود توبه نامه فوق را بر زبان جاری نماید.گالیله‌، فیزیكدان‌ بزرگ‌ ایتالیایی‌ و بنیانگذار روش‌ تجربی‌ در علوم‌ جدید است. گالیله‌ در جست‌وجوی‌ حقیقت‌ است‌. او می‌خواهد حصار عظیم‌ سنت‌های‌ كهن‌ و اعتقادات‌ خام‌ را فرو ریزد و به‌ راز جهان‌ پی‌ برد. گالیله‌ به‌ تجربه‌ در می‌یابد كه‌ زمین‌ بی‌حركت‌ نیست‌. او ابتدا با بی‌پروایی‌ پرده‌ از كشف‌ خویش‌ بر می‌دارد و با بی‌باكی‌ از حقیقتی‌ كه‌ به‌ آن‌ دست‌ یافته‌ است‌، سخن‌ می‌گوید، اما كلیسا پایبند سنت‌های‌ كهن‌ است‌ و نمی‌تواند ادعای‌ گالیله‌ را بپذیرد. از این‌ رو با او به‌ نبرد برمی‌خیزد. در چنین‌ وضعی‌ گالیله‌ چه‌ می‌تواند بكند. در برابر كلیسا بایستد و از فرضیه‌ خویش‌ دفاع‌ كند، یا حقیقت‌ را كتمان‌ كند و از مهلكه‌ جان‌ سالم‌ به‌ در برد؟ در اجتماعی‌ كه‌ تحت‌ سلطه‌ حكومتی‌ غیرانسانی‌ است‌، چگونه‌ می‌توان‌ حقیقت‌ را بیان‌ كرد؟در همان زمانی که گالیله برای رهایی از مرگ، توبه نامه را در برابر ارباب مقدس کلیسا خواند، زمین با کمال شگفتی بدون اعتنا به این دادگاه و توبه نامه گالیله، در حال حرکت بود. گالیله به اجبار پاپ و کاردینالها به کتاب مقدس سوگند خورد که زمین مسطح است و گرد نیست و زمین ثابت است و بی حرکت، ولی گویا زمین گوش شنوایی نداشت که این قسم را بشنود، زمین همچنان به حرکت خود ادامه می داد. پاپ خود را نماینده خدا بر روی زمین می دانست و با شادمانی توبه نامه گالیله را منتشر کرد و پیروانش بسیار خرسند شدند که بار دیگر نور قدسی پاپ سبب هدایت و اعتراف گمراه دیگری گردیده است.امروز نیز پس از گذشت 400 سال یکبار دیگر خامنه ای بعنوان نماینده خدا در روی زمین، گالیله های این سرزمین را در دادگاه تفتیش عقاید ردیف کرده بود تا توبه نامه خوانده و شهادت دهند که زمین صاف و مسطح و بی حرکت است. خامنه ای هم همانند دیگر ستمگران و سرکشان تاریخ از یاد برده است که زمین به این توبه نامه ها گوش نخواهد داد و از حرکت باز نخواهد ایستاد، چه با توبه نامه 400 سال پیش گالیله و چه با توبه نامه 400 سال بعد حجاریان و امین زاده و بهزاد نبوی و تاج زاده و محمدرضا جلایی پور و ... و چه با توبه نامه حتی همه 70 میلیون ایرانی.اشتباه حاکمان این است که می پندارند با پخش این شوهای تلویزیونی می توانند واقعیات موجود در جامعه را تغییر دهند، واقعیاتی که عامل اصلی پیدایش جنبش سبز است. جنبش سبز یک حزب یا جریان و گروه نیست، گرایشی هم به مذهب یا نژاد خاصی ندارد، جنبش سبز صدای ایرانیانی است که از ظلم و فساد و تبعیض و نابرابری و بی عدالتی به خشم آمده و مایل به ادامه تحمل آن نیستند. حکومت 30 سال است که هر صدای مخالفی را به اوین برده و در سلولهای انفرادی به شلاق و شکنجه بسته و زندگی او و خانواده اش را نابود کرده تا سرانجام او توبه نامه را بخواند که حکومتی بهتر از این حکومت در دنیا نیست و رهبری فرزانه تر از این دنیا بخود ندیده است، همه اعمال حکومت صحیح و عالی است و اعتراض و انتقاد فقط در اثر القائات بیگانگان و دشمنان بوده است. 30 سال است که این حکومت بجای حل مشکلات مردم در صحنه جامعه، این مشکلات را به محیطی کوچکتر از چامعه، یعنی زندان منتقل کرده تا بتواند آنرا راحتتر حل کند، حکومت همه مشکلات را با شکنجه و زندان و اعدام از بین برده ولی باز هم سال به سال وضع بدتر شده است.برای حکومت تعجب آور است که چرا با وجود این اعترافات و توبه نامه ها باز هم مشکل گرانی و بیکاری حل نمی شود، چرا مردم همچنان به گردش ثروت بین هزارفامیل اعتراض دارند، چرا تبعیض جنسیتی و مذهبی و قومی را تحمل نمی کنند، چرا حرمت روحانیت هر روز کمتر می شود، چرا به فساد دستگاه حکومتی و رشوه خواری و کارچاق کنی بدبین هستند، چرا بجای خشونت مذهبی و استبداد دینی همچنان بدنبال دمکراسی هستند، چرا مردم فکر می کنند خودشان صلاحشان را بهتر از رهبر می فهمند، چرا شلاق زنی ها و اعدامها و سنگسارها در ملاء عام را غیر انسانی می دانند، چرا گشت ارشاد را توهین به شعور جامعه می دانند، چرا بدنبال مطبوعات و رسانه های آزاد برای نقد عملکرد مسئولین هستند در حالیکه همه را خود رهبر منصوب می کند و نباید کسی به آنها انتقاد کند، چرا مردم بجای اینکه به فکر قصرهای آخرت باشند بدنبال مسکن در این دنیا هستند، چرا فکر می کنند که باید رفاه و پیشرفتی همانند دیگر ملل داشته باشند، چرا مایلند بجای نفرت از بقیه دنیا و جنگ با آنها به دوستی و همزیستی مسالمت آمیز با آنها بیاندیشند، چرا کارگران و کارمندان از وضع خراب معیشتی خود می نالند، چرا دانشجویان و نخبگان کشور خیال می کنند که حتماً باید افراد تحصیلکرده و دانا و آگاه مسئولیتها را عهده دار شوند، چرا همه از قیمت سرسام آور زمین و خانه و اجاره ها عصبانی هستند، چرا همچنان فکر می کنند باید رایشان شمارش و حساب می شد، چرا از کشته شدن فرزندانشان خشمگینند، چرا به تجاوز به پسران و دختران در زندانها معترضند، و از همه مهمتر اینکه چرا مردم اصلاً «فکر» می کنند؟ فکر و اندیشه را که خدا به جانشینش در روی زمین، به خامنه ای واگزار کرده، این مردم بجای فکر کردن چرا به زندگی عادی خود مشغول نمی شوند؟ نمی دانند که بدون ولایت حتی نمازشان هم قبول نیست؟مغز علیل دیکتاتور مانع از این است که بفهمد حتی اگر از فردا سر هر چهارراه یک دوربین صداوسیما کار گذاشته و از همه رهگذران اعتراف و توبه نامه بگیرند باز هم زمین همچنان گرد و در حال حرکت باقی خواهد ماند. این مصائب و مشکلات و بدبختی هایی که گریبانگیر مردم است در اثر نادانی حکومت، قبضه قدرت توسط گروهی خاص، مقدس بودن حکومت و حرام بودن انتقاد به آن، فساد سیستم دولتی، انحصارها و تبعیض ها و در راس آن، عملکرد رهبر فرزانه بوجود آمده است و با توبه نامه برطرف نخواهد شد.اگر سلولهای انفرادی و کابل و شکنجه و اعترافات و اعدامها می توانست برای حکومت نجاتبخش و کارساز باشد نباید امروز دادگاهی را برگزار می کرد که متهمان آن همه وزیر و وکیل و استاندار و معاون رئیس جمهور و معاون وزیر خود این حکومت باشند. 30 سال داغ و درفش و تیرباران، نه تنها دشمنان نظام را از بین نبرد بلکه همه دوستان و حامیان نظام را که حاضر بودند برای حفظ نظام جان بدهند به مخالفینی تبدیل کرد که مجبور هستند آنها را با شکنجه و عذاب وادار به اعتراف نموده و برای تحقیرشان آنها را با دمپایی و لباس خواب به دادگاه بیاورند.البته از اثر شگرف این دادگاهها و اعترافات نباید غافل بود، من بنوبه خودم اقرار می کنم که با دیدن و شنیدن این صحنه ها و اعترافات بشدت ترسیده و مایوس شده ام، بشدت ترسیده ام زیرا می بینم که گرگهایی در لباس سران حکومت در حال دریدن ایران و ایرانی هستند و اگر بخواهم وجود آنها را تحمل کنم باید به گوسفند بودن خود اعتراف کنم که نمی توانم، مایوس شده ام زیرا به این اطمینان رسیده ام که حکومت دست به خودکشی زده و راهی برای اصلاح و تغییر اوضاع وجود ندارد و باید بساط این تبهکاران بیکباره برچیده شود. دادگاهها و اعترافات مرا بسختی تکان داد و سبب شد تصمیم بگیرم کمتر از قبل بخوابم و بیشتر از از قبل برای شعارنویسی و پخش اعلامیه و سی دی وقت بگزارم. من و همه خواهران و برادرانم هم قسم شده ایم که تا درخشیدن خورشید آزادی بر خاک پاک ایران از پا ننشینیم و تا بیرون کردن دیو جهل و جور از خروش نایستیم. ما در فاز آگاهی رسانی و یارگیری هستیم و قرار ما اول مهر است. در مقابل این خطر عظیم و وحشیگری بی سابقه که جان و هستی و زندگی و آینده من و خانواده ام را تهدید می کند چاره ای جز مقابله و مبارزه ندارم.هنگامی‌ كه‌ آندره‌ آ، شاگرد گالیله‌، در پی توبه نامه استاد، بی‌تاب‌ و خشمگین‌ فریاد ‌زد، «بدبخت‌ ملتی‌ كه‌ قهرمان‌ ندارد»، استاد به‌ آرامی‌ گفته‌ وی‌ را تصحیح‌ ‌كرد و گفت: «بدبخت‌ ملتی‌ كه‌ به‌ قهرمان‌ نیاز دارد.»

رنج يک افغوني!!!!

برادران عزيز اين شعر را فقط بخاطر نظر خواهي شما عزيزان درج نمودم نخوانده نگذريد

رنج يک افغوني!!!!
لينا روزبه حيدري - واشنگتن پريزم
با تو به درد دل مي نشينم
اي همسايه!
تا شايدآن حس انسان دوستي و عدالت را
که بنامش
از قران آيه بر مي گيري
و بخاطرش
با دنيا به مجادله بر مي خيزي
بر من تلاوت کني و خود را در آن بيابي
وقتي اشغالگري بيگانه کشورم را به غارت برد
وقتي چمن زار سبز شهرم به خون پدر و صد ها مثل او به لاله زاري مبدل گشت
وقتي بمن گفتند که خدا و رسولي نيست که ما زاده طبيعت ايم
وقتي قلم را بر دستم نهادند و ناخن هايم را دانه دانه کشيدند
تا خاکم را به نامشان امضا کنم
با اخرين رمق هاي مانده در تنم رها کردم
خانه و شهر و کشورم را
و با نفس هاي آخر تا خاک تو خزيدم
به تو پناه آوردم
که بيرقت با نام الله آراسته است و پيامت از مساوات ومهرباني
عدالت و تواضع
برادري و برابري
لبريز
به تو پناه آوردم تا شايد مردانگي مرا در برابر ظلم بستايي
و با مردانگي خودت فرصت زندگي بدون ذ لت را به من ببخشايي
زبانت با زبانم آشناست
و مذهبت با اعتقادم هماهنگ
پنداشتم که برادر مني
پنداشتم که در خاک خدا
که من و تو آنرا با مرز تقيسم کرده ايم
به من قسمت کوچکي به سخاوت قلبت
به اجاره خواهي داد
و شريک دردهايم خواهي شد
تا روزي
که کشورم
آباد و آزاد گردد
وانگه
در افغانستاني بهترمهمانت خواهم کرد
بر دستانت بوسه خواهم فشاند
و اي برادر
از مهربانيت در اوج بيچارگي
ماز دست گيريت در روز هاي نا اميديم
با اشک و قلبي مملو از محبت
سپاسگذاري خواهم نمود
از فرط بي پناهي
به کشورت پناه آوردم
کودکي بودم که پايم با خاکت آشنا گشت
جوانيم را در کشورت گم کردم
زبانم را بفراموشي سپردم
"تشکر"هايم به "مرسي"
و "نان چاشت" ام به "نهار" مبدل گشت
شاعرم حافظ گرديد و
از قابلي وچتني و چاي سبز
به زرشک پلوو طعم شور خيار و چاي معطر سياه
در پياله هاي کمر باريک
با قند خشتي در کنار عادت نمودم
در کشورت
بهترين و بدترين لحظه هاي زندگي را
به تجربه نشستم
پسرم در خاک تو چشم گشود و رضا ناميدمش
مادرم در بهشت رضاي تو با دلي نا اميد مدفون گرديد
خواهرم با پسري از تبار تو عقد و نکاح بست و
در جنگ عراق برادرم
براي سربازانت نان پخت
صلوات فرستاد
و با افتخار عرق را از جبين زدوده و
بند سبز يا حسين را بر پيشاني گره زد
حال
پيريم را نيز در خاک تو
به تماشا نشسسته ام
سالهاست
که چنار وجودم
در گردباد حوادث خاک تو
به بيد لرزاني مبدل گشته است
سالهاست
که نامم را بفراموشي سپرده ام و
لقب "مشدي"را بنامم گره زده اند
سالهاست که من ديگر آن کودکي نيستم
که با پاي برهنه و قلبي مملو از وحشت براي سرپناهي
به تو پناه اورد
ولي تو
همان بي خبري هستي که بودي!
ولي توبا آنکه فروغ چشمانم را با دوختن کفش هايت
با آنکه قوت دستانم را در غرس نهال در باغ هايت
با آنکه قامت استوارم را در بپا خواستن ديوار ها و ساختمان ها و خانه هايت
با آنکه صبر و تحمل ام را در شنيدن کنايه ها و کينه توزي هايت
به تباهي نشستم
هرگزبراي لحظه اي
جرقه زود گذر انسان دوستي را
بر قلبت راه ندادي
هنوز هم
در فهرست تو"اوفغوني" ام و
در کتاب تو بيگانه
هنوز هم
مهرباني در قلبت براي مهاجري کوله بدوش
که چيزي بجز نجات از جنگ
از تو نمي خواست
که با دادن ساليان زندگيش
به همت و قوت دستانش
شهرت را آباد نمود
نيافته اي
و هنوز هم
با نفرتي سي ساله
احساساتم را ببازي ميگيري
دروازه مکتب را بروي کودکم مي بندي
بساطي را که نان شکم هاي گرسنه اطفالم بدان محتاج است
با لگد به جوي آبي مي اندازي و
دست هايم را با تهديد "رد مرز" نمودن مي بندي و
اشک هايي را که با خاک سرک هاي تو
بر چشمانم به گلي مبدل گشته
و اميد را در نگاهم دفن مي کند
با تمسخر مي نگري و مي گويي
"شما به حرف نمي فهميد"
هنوز هم
بر مظلوميت اطفال کربلا
زنجير بر خود مي کوبي و
بر يزد (يزيد) و يزديان لعنت مي فرستي
از بي عدالتي ديگران سخن مي گويي
ولي هرگز در صف هاي دکان ها در داخل اتوبوس هاي شلوغ
حالت مشوش يک افغان را نمي بيني
که از ترس تو
اهانت هاي تو را
تلخ تر از زهر
فرو مي بلعد و غرور خود را
پايمال احساسات تو ميکند
تا مبادا
پنجه بر سمت اش دراز کرده بگويي
"به کشورت برگرد اوفغوني پدر سوخته"
مي روم
ولي
درخت هاي سبز و بلند کرج
سرک هاي پاکيزه تهران
پارک هاي خرم و زيبا
خانه هاي مجلل بالا شهر
نان هاي گرم نانوايي
کفش هاي راحت چرمي
پتلون هاي زيبا و رنگارنگ
همه و همه
ياد مرا
رنج هاي مرا
نشان انگشتان مرا
عرق و سرشک ريخته از چشمان مرا
با خود به يادگار خواهند داشت
مي روم ولي حاصل دست هاي اين کارگر افغان
براي هميشه در رگ و پوست کشورت
جاويدان خواهد ماند
مي روم
چه مي داني
شايد روزي تو
به دروازه شهر من محتاج گردي
وانگه
من به تو درس مهرباني را خواهم اموخت
وانگه
تو درد دربدري مرا خواهي چشيد
وانگه
شايد يکباربراي لحظه اي کوتاه تر از يک نفس
سرت را با پشيماني
در مقابل عدالت وجدانت
خم کني!
و فقط همان لحظه
قيمت ده ها سال رنج مرابه آساني
خواهد پرداخت!
يک مهاجر

پشت پرده اسرار بازجویان

پشت پرده اسرار بازجویان
بازجویان نظام جمهوری اسلامی در حقیقت فرزندان ابلیس هستند در قالب انسان، با وظیفه آزار دادن مخلوقات خدا تا سرحد بی انتها. شیطان از شدت حسادت و غرور حاضر نشد بر انسان سجده کند و قسم خورد که از انسان انتقام بگیرد و برای عمل به عهد خود، فرزندانش را بصورت انسان نما به زمین فرستاد تا بنام بازجو انتقام تلخ و زجرآور شیطان از انسان را بگیرند. شیطان و فرزندانش انسان را زیر شکنجه گرفته و صدای ضجه و ناله انسان که بلند می شود خنده های مستانه سر داده و به خدا طعنه می زنند که همین بود اشرف مخلوقات!براستی عقل و منطق و احساس بشری هرگز نمی تواند بازجویان را انسان بداند، حیوان هم نیستند، نه انسان و نه حیوان هیچگاه از زجر دادن همنوع خود لذت نبرده است، برعکس، در انسانها که بطور طبیعی و حتی در حیوانات نیز بطور غریزی احساس ترحم بر همنوع و همدردی با درد همنوع وجود دارد.شکنجه نوعی لذت است برای بازجو که از هر لذتی در دنیا برتر و بالاتر بوده و بهمین دلیل بجز اینکه آنها را فرزندان شیطان و دشمنان نوع انسان بدانیم راه دیگری نداریم.بازجو کابل را با تمام قدرت بالا می برد و بر کف پاهای انسان می زند و در همان لحظه تمام سلولهای بدن در حد نهایت درد بی انتهایی را احساس می کنند که تا آخر عمر باقی خواهد ماند. اصل شکنجه روح انسان را هدف می گیرد، زخم های جسمی شکنجه بعد از مدتی التیام می یابد ولی جراحتهای روحی آن هرگز. شلاق، بدست بازجو بالا می رود ولی در این لذت فقط او تنها نیست، شریکان وی نیز بهمان اندازه در این لذت شیطانی سهیم هستند و با قدرت همه آنها است که شلاق فرود می آید. آنکه به بازجو دستور می دهد، آنکه حکم می دهد، و آنکه از نتیجه کار بازجو سود می برد، همه وهمه در این حمله شیطان به انسان شریک هستند.در ابتدای جمهوری اسلامی شایع شد که: «دیو چو بیرون رود فرشته درآید» و ما انسانهای ایران زمین شادمان و خرسند از این خبر، در انتظار دیدن این فرشته ها بی تاب و مشتاق شدیم. ولی فرشته ها قدری غیر طبیعی بودند، فرشته ها خلخالی و لاجوردی نام داشتند و آنچنان انسانهای ایران را نوازش می کردند که جای آن تا مدتها خوب نمی شد.به شهادت تاریخ می توان بطور قطع و یقین گفت که ایرانیان در هیچ حکومتی، حتی تحت سلطه حکومتهای اشغالگر، باندازه نظام جمهوری اسلامی رنج و زجر نکشیدند. این آزار در همه ابعاد بود. تا قبل از این، هر که در سرزمین ایران زندگی می کرد ایرانی نامیده می شد و با دیگر ایرانیان دوست و مهربان بود و خودش و خانواده اش در امنیت و احترام. ولی بعد از ظهور این نظام، ایرانیان دچار بلایی وحشتناک شدند، ایرانی در مقابل ایرانی ایستاد، اولین گام برای جدایی و دشمنی کلمه انقلاب بود، انقلابی و ضدانقلاب دشمن یکدیگر شدند و انقلابیون مجاز شدند با ضد انقلاب هر کاری دلشان خواست بکنند. در مرحله بعدی انقلابیون به دو شاخه مذهبی و ضد مذهبی تقسیمانده شدند تا مذهبی ها ریشه چپی ها و کمونیست ها را بکنند. بعداً خود مذهبی ها دو دسته شدند، مومنین و منافقین، و همان قصه تکراری نابودی اقلیت توسط اکثریت، سپس مومنین به لیبرال غربزده و اسلام ناب محمدی تقسیم شدند و باز هم بدنبال از بین بردن لیبرالها، اسلام ناب محمدی تنها شد و ناچاراً خودش انشعابید و شد جامعه روحانیت مبارز سنتی طرفدار امام و مجمع روحانیون مبارز تجددخواه طرفدار امام و شکار ادامه یافت. باقیمانده ها باز هم انشعاب شدند و گروه پیروان ولایت مطلقه فقیه و گروه پیروان ولایت فقیه پدید آمدند، بعد از هضم این یکی توسط آن یکی باز هم این انشعابات ادامه یافت و مدافعان ولایت مطلقه فقیه به دو گروه تقسیم شدند، نظامیون و سیاسیون، البته اینبار خوشبختانه یا متاسفانه دشمنی بین خودشان نیست بلکه این اقلیت محدود با اکثریت جامعه که ظرف 30 سال گام بگام به اسم ضد انقلاب و لیبرال و غربزده و روشنفکر و بدحجاب و سوسول و بالا شهری و دانشجو و طلحه و زبیر و اطلاح طلب و ایرانی، بتدریج و مرحله به مرحله حذف شده اند، دشمنی دارند، روز اول که تقسیمات را شروع کردند 98 درصد انقلابی بودند و 2 در صد ضدانقلاب، بعد از 30 سال تبدیل شده به 2 درصد طرفدار خلافت و 98 درصد ایرانی که باید حذف و نابود شوند.و در همه این 30 سال آنچه فراوان بوده خوراک بازجوها. همواره اطاقهای بازجویی پر بوده از انسانهای ایرانی که هر کدام با انگی متفاوت به آنجا آورده شدند ولی سرنوشتشان یکسان بود. اولین کسی را که بعد از بیرون رفتن دیو و درآمدن فرشته بر تخت شکنجه خواباندند و کابل زدند تهرانی بازجوی ساواک بود که خود تا قبل از آن در همان اطاق و روی همان تخت فلزی و با همان کابل بسیاری را نواخته بود. ولی چه کسانی تهرانی شکنجه گر را شکنجه کردند؟ جالب است که بدانید هیچ کدام از آنهایی که از دست تهرانی شلاق خورده بودند در مقام تلافی برنیامدند و هم آنها فریاد داشتند که بس کنید این رفتار غیرانسانی را، ما خود قربانیان این اطاقهای وحشت هستیم. ولی فرشته های جدید الاحداث توجیه آوردند که «فقط» برای سران رژیم طاغوت اینکار اشکالی ندارد. شلاقی که برای نواختن پای تهرانی شکنجه گر بالا برده شده بود 30 سال است که همچنان در اهتزاز می باشد و 30 سال کف پاهای انسانهای زیادی را درید تا امروز که کف پاهای ابطحی و عطریانفر و سحرخیز و تاج زاده و محسن روح الامینی و بهزاد نبوی و امیر جوادی فر و هزاران ایرانی دیگر را می کوبد.با اولین خط کشی سیاسی در این نظام و خلق نمودن دشمنی که واقعاً دشمن نبود و با ادامه کار این کارخانه دشمن سازی، روزبروز شغل بازجویی مهمتر شد و مشتاقان بیشتری پیدا کرد. بازجوها در رقابت با یکدیگر افتاده و هر کدام در پی کسب شهرت بیشتری بودند. از سال 1360 و موفق شدن نظام در هل دادن مجاهدین خلق به فاز نظامی و شروع بمب گزاریها و ترورها، تاریخ نوینی در بازجویی گشوده شد. افرادی که از خانه های تیمی دستگیر می شدند باید بسرعت هر چه تمامتر تخلیه اطلاعاتی می شدند تا بر اساس اطلاعات بدست آمده، سایر افراد مرتبط نیز دستگیر شوند. سقوط ارزشها و اخلاقیات سرعت وحشتناکی گرفت و مراکز متعددی در سپاه و دادستانی و وزارت اطلاعات برای تخلیه اطلاعاتی فراهم شد. از زندان 59 و 66 سپاه گرفته تا کمیته مشترک و اوین و 336 و اف 64 و صدها مرکز دیگر در تهران و شهرستانها. فردی را که می گرفتند با سرعت فراوان به یکی از این مراکز رسانده و تحویل بازجویان می دادند، فرزندان شیطان هم که به طعمه خود رسیده بودند با همه ابزار و امکانات شروع می کردند. بتدریج ابزار دیگری نظیر شوک الکتریکی و شکنجه دارویی و اطو و تجاوز و ... هم به کابل و شلاق اضافه شد. بازجوها از طرف مسئولین تمسخر می شدند که فلان بازجو یکساعته چند تا آدرس از متهم درآورده اما تو یک روز است که داری متهم را می زنی و هیچی! متهم را ناز می کنی یا واقعاً شلاق می زنی؟! و اینجا بود که شیطان شروع به جعل حدیث و روایت کرد و ندای ابلیس از زبان آیت الله محمدی گیلانی بیرون آمد که: « تعزیر باید پوست را بدرد، از گوشت عبور کند و استخوان را بدرد».نظام اعضای مجاهدین را بچشم خطرناک ترین دشمنان خود دیده و لذا برایش مهم نبود که آنها زیر شکنجه کشته شوند، وجود آنها ارزشی نداشت و فقط اطلاعاتشان بود که بدرد می خورد و ارزش داشت. از طرفی وقت برای تخلیه افراد دستگیر شده محدود بود و بازجوها هم در رقابت با یکدیگر افتاده بودند و همه اینها دست بدست هم داد تا نسلی از بازجویانی بوجود بیایند که از شکنجه شدید و وحشیانه و آزار و زجر دادن زندانی لذت ببرند.روسای سازمان مجاهدین که شکسته شدن افرادشان زیر شکنجه های سهمگین را می دیدند به چاره جویی پرداخته و به همه اعضای خود کپسول سیانور دادند. آنها هنگام دستگیری سیانور می خوردند و یک مرگ سریع و بی درد را بر مرگ تکه تکه زیر شکنجه ترجیح می دادند. بازجوها بدون خوراک ماندند و دستگیرشدگان سیانور خورده به زندان می رسیدند که طبیعتاً بدرد بازجوها نمی خورد چون مرده بودند و زیر شلاق فریاد نمی کشیدند.دکتر شیخ الاسلامی وزیر بهداری رژیم شاه که در زندان اوین بود بشرط تخیف در مجازاتش به همکاری خوانده شد و وی برای اولین بار دارویی را در اختیار حکومت قرار داد که سیانور را خنثی می کرد. باز هم کار بازجوها رونق گرفت. ابتکار شیخ الاسلامی سبب شد که بازجویان توجه بیشتری به وی کرده و باب شکنجه دارویی را هم باز کنند. از همان سالها استفاده از داروهای مخصوص شکنجه در ایران هم رایج شد، کاری که در جنگ دوم جهانی ارتش آلمان نازی برای تخلیه اطلاعات اسیران بطور گسترده ای از آن استفاده می کرد. بدترین داروی شیمیایی برای شکنجه، مسکالین است که بلافاصله بعد از تزریق، باعث اقرار و حرف زدن زندانی می شود. شکنجه دارویی بمرور زمان تکامل یافته و بعنوان بخش مهمی از روشهای بازجویی درآمده است.بتدریج بازجوها هم دارای نام و نشان شده و درجه بندی شدند و بیرحم ترین تیمهای بازجویی بعنوان بهترین شناخته شده و پرونده های مهم به آنان سپرده می شد. بعد از احداث رهبری جدید و روی کار آمدن خامنه ای وی توجه ویژه ای به تیم های ارشد بازجویی نشان داد و با آنها ارتباط مستقیم برقرار نموده و به این تیمها اختیارات و قدرت بیشتری داد، اولین اقدام وی این بود که این تیم ها را از زیر مجموعه وزارت اطلاعات و سپاه خارج نموده و تحت نظارت دفتر رهبری درآورد. به این ترتیب اطلاعات مربوط به بازجویی های پرونده های مهم اول بدست خامنه ای می رسید و آنچه او صلاح می دید به زیرمجموعه نظام یعنی رئیس جمهور و وزرا منتقل می شد، ضمن اینکه همه نهادها و ارگانهای ذیربط نظیر وزارت اطلاعات و سپاه و دادستانی نیز بدون هیچگونه سئوالی به سرویس دهنده این تیم های بازجویی تبدیل شدند. هدایت تیم های بازجویی یکی از کارهای مورد علاقه خامنه ای است که وقت زیادی روی آن می گزارد و حتی گاهی بخاطر آن، برنامه عادی ملاقاتهایش را برهم می زند، اینکار برای وی مثل یک سرگرمی، یک حل جدول، یک ماجراجویی پلیسی و یک وسیله خود ارضایی شده است.پس از ماجرای قتلهای زنجیره ای، برای اولین بار رفتار بازجویان با زندانیان از پشت پرده های آهنین حکومت بیرون افتاد و در برابر انظار عمومی قرار گرفت. رهبر در ماجرای این قتلها مظنون اصلی بود و بهمین دلیل تلاش می کرد به هر طریق از خود رفع اتهام نماید و بهمین دلیل ناچار شد با کوبیدن متهمین قتلهای زنجیره ای و مخوف جلوه دادن آنها، بنوعی به دیگران القاء کند که ارتباط آنها با رهبر و اینکه او دستور قتلها را داده باشد قابل تصور نیست، در حالیکه آمر اصلی قتلها خود وی بود ولی اینک افراد مجری دستورات را بیرحمانه قربانی می کرد تا نام خود را پاک کند.فیلمهای بازجویی ها، البته فقط صحنه های پاستوریزه آن، بیرون آمد تا از یک طرف مسئولین نظام ببینند که این افراد مشتی جاسوس اسرائیل و منحرف جنسی بوده اند تا ارتباط رهبر با آنها مورد تشکیک واقع شود و از طرف دیگر پرسنل وزارت اطلاعات متوجه شوند که اگر بخواهند به شیطنت بر علیه رهبر ادامه دهند چه سرنوشتی در انتظارشان خواهد بود.حتی نگاه کردن صحنه های این فیلمها نیز انسان را دچار خفقان روحی می کند و انسان پس از تماشای آن خود را بدلیل سنگدلی که نشان داده و فیلم را دیده سرزنش می کند. همچنین باید توجه داشت که بازداشتیان همگی از افراد رده بالای وزارت اطلاعات بوده و واقعاً نسبت به آنچه با سایر افراد می کنند، شکنجه های آنها با وجود اینکه برای بیننده بشدت وحشیانه است از دید بازجویان نوع خفیف شکنجه است و اصلاً نباید آنرا با شکنجه افراد معمولی مقایسه کرد، حال می توانید تصور کنید که در شکنجه گاهها چه بر حال و روز زندانیان معمولی می گذرد.بخش اعظم این فیلمها اختصاص دارد به بازجویی توام با شکنجه افراد برای اینکه به فساد جنسی و ارتباط به همجنس و غیر همجنس اعتراف کنند، فهیمه دری همسر سعید امامی در حالیکه از شدت شلاق بر کف پاهایش نمی تواند راه برود جلوی دوربین از همه گونه ارتباط جنسی با افراد مختلف و به روشهای مختلف با ذکر جزئیات می پردازد. زنی که بواسطه دانستن زبان انگلیسی و ارتباط صمیمانه شوهرش سعید امامی با خامنه ای، ندیم مورد اعتماد همسر خامنه ای در سفرهای خارجی به دبی و ترکیه و انگلیس بود بیکباره زیر شلاق تبدیل به یک منحرف جنسی می شود و اعترافاتی می کند که حتی در مورد منحرفین جنسی اروپایی و آمریکایی هم سابقه نداشته است.مهدی ریاحی، از پرسنل وزارت اطلاعات و از بازداشت شدگان پرونده قتلهای زنجیره ای، پس از آزادی از زندان در جمع پرسنل وزارت اطلاعات اظهار می کند: "فقط یك صحنه را بگویم كه در حالی كه پای من تاول زده بود و كیسه ی خون شده بود، از شلاق هایی كه 2 نصفه شب تمام شده بود، از اتاق تعزیر آمدم و نمی توانستم راه بروم . با زانو راه می رفتم . یكی از آنها به این آقا جواد آزاده گفت كه آقا جواد، این را ببریم بهداری پوست پا را بچینند خون را تخلیه كنند. گفت نه، می بریم در اتاق با شلاق خالی می كنیم. بردند با همان حالت پاهای من را بستند به تخت و با كابلی كه زدند خون پاشید كه لباسهای خودشان پر از خون شد. توی اون شرایط كه پاهای مرا اونجوری می زدند، تمام كبود شده بود و توی دمپایی نمی رفت و باد كرده بود می آوردند دوباره دستبند قپونی می كردند. قپونی تمام می شد برمی گشتیم اتاق تعزیر. به من فشار قپونی خیلی زیادی می آوردند. یه جوری می شد كه از 2 ساعت و نیم ، دوساعت و ربع كه می گذشت با اینكه من توان جسمی ام در حد خودم خوبه بی هوش می شدم... باور كنید این دستهای من اینقدر كه از پشت به هم نمی رسید، جواد آزاده، اون مجتبی [اشاره به "مجتبی بابابی" یا "امیری" از اعضای تیم بازجویی] و احمد ["احمد نیاکان" یا "تفتازانی"، از اعضای تیم بازجویی] بعضی وقتها سه نفری دستهای منو می كشیدند كه صدای استخوانهایم درمی آمد تا اینكه این قپونی را جا بندازند."پخش فیلم شکنجه ها اما اثری عکس آنچه خواست رهبر بود گذاشت و همه به این وحشیگریها و پرده دریها معترض شدند. نیازی دادستان نظامی که خود از تندرویان بود از شدت شکنجه ها شاکی شد و پرونده ای برای بازجویان تشکیل داد و رهبر نیز تحت جو بوجود آمده عقب نشینی کرد و با بازداشت بازجویان بناچار موافقت کرد اما به این شرط که آنها شکنجه نشوند.در جریان بازجویی های جدید، وقتی از جواد آزاده پرسیده شد که به چه حقی این همه زندانیان خود را برای کسب اعتراف دروغ شکنجه کردید، پاسخ آن بود که وقتی مقام رهبری گفتند که قتل ها قطعاً کار عوامل بیگانه بوده، برای ما تکلیف شرعی ایجاد شد آن قدر آنها را بزنیم تا به عامل بیگانه بودن اعتراف کنند، و مگر می توانستیم اعترافی مغایر با تصریح رهبر از آنان بگیریم!!نیازی تاوان این گستاخی را پس داد و از دادستان نظامی به سازمان بازرسی انتقال داده شد و در آنجا رهبر در فرصتی مناسب انتقام خود را گرفت و نیازی را بعنوان اولین مسئولی که در جمهوری اسلامی اخراج و نه عزل شد از سازمان بازرسی اخراج نمود و سوگلی خود یعنی پیشوای شکنجه گران جواد آزاده را مجدداً به کار بازگردانیده و در جریانات اخیر کار بازجویی، بخوانید شکنجه، بهزاد نبوی و تاج زاده و عرب سرخی و رمضان زاده و امین زاده را به او سپرد.کسانی که رابطه مستقیم رهبر با تیمهای وحشی بازجویی را می دانند نمی توانند تصور کنند که بازجویان بدون دستور مستقیم رهبر، نوع شکنجه ها را سرخود انتخاب نمایند و با توجه به ارائه منظم گزارشات بازجویی توسط بازجویان به رهبر، مشخص است که فقط شخص وی در مورد انتخاب روش بازجویی که شلاق باشد یا دستبند قپانی یا شکنجه دارویی یا شوک و یا تجاوز تصمیم می گیرد. واکنش شدید حکومت به موضوع تجاوزها نیز از همینجا سرچشمه می گیرد. در حالیکه ساده ترین کار این است که اعلام کنند هر کسی مدعی است در زندان به وی تجاوز شده بیاید و شکایتش را مطرح کند تا رسیدگی شود، آنرا طوری رد می کنند و برای اثباتش شرایط (ارائه 4 شاهد عادل) می گزارند که راه بکلی بسته شود.دلیل اینکه باید همه آزادیخواهان روی بحث شکنجه و بخصوص تجاوز تمرکز نمایند این است که در اثر این فشارها سرانجام دستور دهنده اصلی این اقدامات ضد انسانی برای همگان مشخص شود. اگر بازجویان را فرزندان شیطان بدانیم باید در جستجوی پدر زمینی آنها برآمد و هویت وی را برملا کرد.حکومت متناسب با فشار عقب نشینی می کند، ابتدا اعلام کردند که همه جنایات زیر سر دو نفر درجه دار نیروی انتظامی در کهریزک بوده، فشارها بیشتر شد و اکنون اعلام شده 12 نفر که در بین آنها یک قاضی شرع (معاون امنیت دادستانی) هم وجود دارد قربانی می شوند. اگر فشار قطع نشود تعداد افراد قربانی بیشتر شده و منصب آنها هم بالاتر می رود. اینکه به نفر آخر و اصلی برسیم بستگی به فشاری دارد که در روزهای آینده روی حکومت بیاوریم.

انگشت
مرد فقيري در راه با يك دوست قديمي برخورد كرد. او از قدرت ما فوق طبيعي اي برخوردار بودكه به او اجازه جادوگري داده بود.
مرد فقير از سختي هاي زندگي شكايت كرد. به همين دليل دوستش انگشتش را به يك تكيه آجر زد و فوري تبديل به طلا شد و به او داد.
اما مرد فقير با زهم تاسف مي خورد كه اين خيلي كم است، بنابراين دوستش يك مجسمه شير چوبي را تبديل به طلا كرد و به آن تكه قبلي افزود.
مرد دوباره اصرار داشت كه اين دو هديه خيلي ناچيز هستند.
دوست با تعجب از او پرسيد؟ دیگر، چه مي خواهي ؟
مرد گفت : انگشت تو را !!!!!

Feng Meng-lung فنگ منگ لانگ برگردان : علی باغشاهی

پشت پرده اسرار بازجویان

پشت پرده اسرار بازجویان
بازجویان نظام جمهوری اسلامی در حقیقت فرزندان ابلیس هستند در قالب انسان، با وظیفه آزار دادن مخلوقات خدا تا سرحد بی انتها. شیطان از شدت حسادت و غرور حاضر نشد بر انسان سجده کند و قسم خورد که از انسان انتقام بگیرد و برای عمل به عهد خود، فرزندانش را بصورت انسان نما به زمین فرستاد تا بنام بازجو انتقام تلخ و زجرآور شیطان از انسان را بگیرند. شیطان و فرزندانش انسان را زیر شکنجه گرفته و صدای ضجه و ناله انسان که بلند می شود خنده های مستانه سر داده و به خدا طعنه می زنند که همین بود اشرف مخلوقات!ـبراستی عقل و منطق و احساس بشری هرگز نمی تواند بازجویان را انسان بداند، حیوان هم نیستند، نه انسان و نه حیوان هیچگاه از زجر دادن همنوع خود لذت نبرده است، برعکس، در انسانها که بطور طبیعی و حتی در حیوانات نیز بطور غریزی احساس ترحم بر همنوع و همدردی با درد همنوع وجود دارد.ـشکنجه نوعی لذت است برای بازجو که از هر لذتی در دنیا برتر و بالاتر بوده و بهمین دلیل بجز اینکه آنها را فرزندان شیطان و دشمنان نوع انسان بدانیم راه دیگری نداریم.ـبازجو کابل را با تمام قدرت بالا می برد و بر کف پاهای انسان می زند و در همان لحظه تمام سلولهای بدن در حد نهایت درد بی انتهایی را احساس می کنند که تا آخر عمر باقی خواهد ماند. اصل شکنجه روح انسان را هدف می گیرد، زخم های جسمی شکنجه بعد از مدتی التیام می یابد ولی جراحتهای روحی آن هرگز. شلاق، بدست بازجو بالا می رود ولی در این لذت فقط او تنها نیست، شریکان وی نیز بهمان اندازه در این لذت شیطانی سهیم هستند و با قدرت همه آنها است که شلاق فرود می آید. آنکه به بازجو دستور می دهد، آنکه حکم می دهد، و آنکه از نتیجه کار بازجو سود می برد، همه وهمه در این حمله شیطان به انسان شریک هستند.ـدر ابتدای جمهوری اسلامی شایع شد که: «دیو چو بیرون رود فرشته درآید» و ما انسانهای ایران زمین شادمان و خرسند از این خبر، در انتظار دیدن این فرشته ها بی تاب و مشتاق شدیم. ولی فرشته ها قدری غیر طبیعی بودند، فرشته ها خلخالی و لاجوردی نام داشتند و آنچنان انسانهای ایران را نوازش می کردند که جای آن تا مدتها خوب نمی شد.ـبه شهادت تاریخ می توان بطور قطع و یقین گفت که ایرانیان در هیچ حکومتی، حتی تحت سلطه حکومتهای اشغالگر، باندازه نظام جمهوری اسلامی رنج و زجر نکشیدند. این آزار در همه ابعاد بود. تا قبل از این، هر که در سرزمین ایران زندگی می کرد ایرانی نامیده می شد و با دیگر ایرانیان دوست و مهربان بود و خودش و خانواده اش در امنیت و احترام. ولی بعد از ظهور این نظام، ایرانیان دچار بلایی وحشتناک شدند، ایرانی در مقابل ایرانی ایستاد، اولین گام برای جدایی و دشمنی کلمه انقلاب بود، انقلابی و ضدانقلاب دشمن یکدیگر شدند و انقلابیون مجاز شدند با ضد انقلاب هر کاری دلشان خواست بکنند. در مرحله بعدی انقلابیون به دو شاخه مذهبی و ضد مذهبی تقسیمانده شدند تا مذهبی ها ریشه چپی ها و کمونیست ها را بکنند. بعداً خود مذهبی ها دو دسته شدند، مومنین و منافقین، و همان قصه تکراری نابودی اقلیت توسط اکثریت، سپس مومنین به لیبرال غربزده و اسلام ناب محمدی تقسیم شدند و باز هم بدنبال از بین بردن لیبرالها، اسلام ناب محمدی تنها شد و ناچاراً خودش انشعابید و شد جامعه روحانیت مبارز سنتی طرفدار امام و مجمع روحانیون مبارز تجددخواه طرفدار امام و شکار ادامه یافت. باقیمانده ها باز هم انشعاب شدند و گروه پیروان ولایت مطلقه فقیه و گروه پیروان ولایت فقیه پدید آمدند، بعد از هضم این یکی توسط آن یکی باز هم این انشعابات ادامه یافت و مدافعان ولایت مطلقه فقیه به دو گروه تقسیم شدند، نظامیون و سیاسیون، البته اینبار خوشبختانه یا متاسفانه دشمنی بین خودشان نیست بلکه این اقلیت محدود با اکثریت جامعه که ظرف 30 سال گام بگام به اسم ضد انقلاب و لیبرال و غربزده و روشنفکر و بدحجاب و سوسول و بالا شهری و دانشجو و طلحه و زبیر و اطلاح طلب و ایرانی، بتدریج و مرحله به مرحله حذف شده اند، دشمنی دارند، روز اول که تقسیمات را شروع کردند 98 درصد انقلابی بودند و 2 در صد ضدانقلاب، بعد از 30 سال تبدیل شده به 2 درصد طرفدار خلافت و 98 درصد ایرانی که باید حذف و نابود شوند.ـو در همه این 30 سال آنچه فراوان بوده خوراک بازجوها. همواره اطاقهای بازجویی پر بوده از انسانهای ایرانی که هر کدام با انگی متفاوت به آنجا آورده شدند ولی سرنوشتشان یکسان بود. اولین کسی را که بعد از بیرون رفتن دیو و درآمدن فرشته بر تخت شکنجه خواباندند و کابل زدند تهرانی بازجوی ساواک بود که خود تا قبل از آن در همان اطاق و روی همان تخت فلزی و با همان کابل بسیاری را نواخته بود. ولی چه کسانی تهرانی شکنجه گر را شکنجه کردند؟ جالب است که بدانید هیچ کدام از آنهایی که از دست تهرانی شلاق خورده بودند در مقام تلافی برنیامدند و هم آنها فریاد داشتند که بس کنید این رفتار غیرانسانی را، ما خود قربانیان این اطاقهای وحشت هستیم. ولی فرشته های جدید الاحداث توجیه آوردند که «فقط» برای سران رژیم طاغوت اینکار اشکالی ندارد. شلاقی که برای نواختن پای تهرانی شکنجه گر بالا برده شده بود 30 سال است که همچنان در اهتزاز می باشد و 30 سال کف پاهای انسانهای زیادی را درید تا امروز که کف پاهای ابطحی و عطریانفر و سحرخیز و تاج زاده و محسن روح الامینی و بهزاد نبوی و امیر جوادی فر و هزاران ایرانی دیگر را می کوبد.ـبا اولین خط کشی سیاسی در این نظام و خلق نمودن دشمنی که واقعاً دشمن نبود و با ادامه کار این کارخانه دشمن سازی، روزبروز شغل بازجویی مهمتر شد و مشتاقان بیشتری پیدا کرد. بازجوها در رقابت با یکدیگر افتاده و هر کدام در پی کسب شهرت بیشتری بودند. از سال 1360 و موفق شدن نظام در هل دادن مجاهدین خلق به فاز نظامی و شروع بمب گزاریها و ترورها، تاریخ نوینی در بازجویی گشوده شد. افرادی که از خانه های تیمی دستگیر می شدند باید بسرعت هر چه تمامتر تخلیه اطلاعاتی می شدند تا بر اساس اطلاعات بدست آمده، سایر افراد مرتبط نیز دستگیر شوند. سقوط ارزشها و اخلاقیات سرعت وحشتناکی گرفت و مراکز متعددی در سپاه و دادستانی و وزارت اطلاعات برای تخلیه اطلاعاتی فراهم شد. از زندان 59 و 66 سپاه گرفته تا کمیته مشترک و اوین و 336 و اف 64 و صدها مرکز دیگر در تهران و شهرستانها. فردی را که می گرفتند با سرعت فراوان به یکی از این مراکز رسانده و تحویل بازجویان می دادند، فرزندان شیطان هم که به طعمه خود رسیده بودند با همه ابزار و امکانات شروع می کردند. بتدریج ابزار دیگری نظیر شوک الکتریکی و شکنجه دارویی و اطو و تجاوز و ... هم به کابل و شلاق اضافه شد. بازجوها از طرف مسئولین تمسخر می شدند که فلان بازجو یکساعته چند تا آدرس از متهم درآورده اما تو یک روز است که داری متهم را می زنی و هیچی! متهم را ناز می کنی یا واقعاً شلاق می زنی؟! و اینجا بود که شیطان شروع به جعل حدیث و روایت کرد و ندای ابلیس از زبان آیت الله محمدی گیلانی بیرون آمد که: « تعزیر باید پوست را بدرد، از گوشت عبور کند و استخوان را بدرد».ـنظام اعضای مجاهدین را بچشم خطرناک ترین دشمنان خود دیده و لذا برایش مهم نبود که آنها زیر شکنجه کشته شوند، وجود آنها ارزشی نداشت و فقط اطلاعاتشان بود که بدرد می خورد و ارزش داشت.. از طرفی وقت برای تخلیه افراد دستگیر شده محدود بود و بازجوها هم در رقابت با یکدیگر افتاده بودند و همه اینها دست بدست هم داد تا نسلی از بازجویانی بوجود بیایند که از شکنجه شدید و وحشیانه و آزار و زجر دادن زندانی لذت ببرند.ـروسای سازمان مجاهدین که شکسته شدن افرادشان زیر شکنجه های سهمگین را می دیدند به چاره جویی پرداخته و به همه اعضای خود کپسول سیانور دادند. آنها هنگام دستگیری سیانور می خوردند و یک مرگ سریع و بی درد را بر مرگ تکه تکه زیر شکنجه ترجیح می دادند. بازجوها بدون خوراک ماندند و دستگیرشدگان سیانور خورده به زندان می رسیدند که طبیعتاً بدرد بازجوها نمی خورد چون مرده بودند و زیر شلاق فریاد نمی کشیدند.ـدکتر شیخ الاسلامی وزیر بهداری رژیم شاه که در زندان اوین بود بشرط تخیف در مجازاتش به همکاری خوانده شد و وی برای اولین بار دارویی را در اختیار حکومت قرار داد که سیانور را خنثی می کرد. باز هم کار بازجوها رونق گرفت. ابتکار شیخ الاسلامی سبب شد که بازجویان توجه بیشتری به وی کرده و باب شکنجه دارویی را هم باز کنند. از همان سالها استفاده از داروهای مخصوص شکنجه در ایران هم رایج شد، کاری که در جنگ دوم جهانی ارتش آلمان نازی برای تخلیه اطلاعات اسیران بطور گسترده ای از آن استفاده می کرد. بدترین داروی شیمیایی برای شکنجه، مسکالین است که بلافاصله بعد از تزریق، باعث اقرار و حرف زدن زندانی می شود. شکنجه دارویی بمرور زمان تکامل یافته و بعنوان بخش مهمی از روشهای بازجویی درآمده است.ـبتدریج بازجوها هم دارای نام و نشان شده و درجه بندی شدند و بیرحم ترین تیمهای بازجویی بعنوان بهترین شناخته شده و پرونده های مهم به آنان سپرده می شد. بعد از احداث رهبری جدید و روی کار آمدن خامنه ای وی توجه ویژه ای به تیم های ارشد بازجویی نشان داد و با آنها ارتباط مستقیم برقرار نموده و به این تیمها اختیارات و قدرت بیشتری داد، اولین اقدام وی این بود که این تیم ها را از زیر مجموعه وزارت اطلاعات و سپاه خارج نموده و تحت نظارت دفتر رهبری درآورد. به این ترتیب اطلاعات مربوط به بازجویی های پرونده های مهم اول بدست خامنه ای می رسید و آنچه او صلاح می دید به زیرمجموعه نظام یعنی رئیس جمهور و وزرا منتقل می شد، ضمن اینکه همه نهادها و ارگانهای ذیربط نظیر وزارت اطلاعات و سپاه و دادستانی نیز بدون هیچگونه سئوالی به سرویس دهنده این تیم های بازجویی تبدیل شدند. هدایت تیم های بازجویی یکی از کارهای مورد علاقه خامنه ای است که وقت زیادی روی آن می گزارد و حتی گاهی بخاطر آن، برنامه عادی ملاقاتهایش را برهم می زند، اینکار برای وی مثل یک سرگرمی، یک حل جدول، یک ماجراجویی پلیسی و یک وسیله خود ارضایی شده است.ـپس از ماجرای قتلهای زنجیره ای، برای اولین بار رفتار بازجویان با زندانیان از پشت پرده های آهنین حکومت بیرون افتاد و در برابر انظار عمومی قرار گرفت. رهبر در ماجرای این قتلها مظنون اصلی بود و بهمین دلیل تلاش می کرد به هر طریق از خود رفع اتهام نماید و بهمین دلیل ناچار شد با کوبیدن متهمین قتلهای زنجیره ای و مخوف جلوه دادن آنها، بنوعی به دیگران القاء کند که ارتباط آنها با رهبر و اینکه او دستور قتلها را داده باشد قابل تصور نیست، در حالیکه آمر اصلی قتلها خود وی بود ولی اینک افراد مجری دستورات را بیرحمانه قربانی می کرد تا نام خود را پاک کند.ـفیلمهای بازجویی ها، البته فقط صحنه های پاستوریزه آن، بیرون آمد تا از یک طرف مسئولین نظام ببینند که این افراد مشتی جاسوس اسرائیل و منحرف جنسی بوده اند تا ارتباط رهبر با آنها مورد تشکیک واقع شود و از طرف دیگر پرسنل وزارت اطلاعات متوجه شوند که اگر بخواهند به شیطنت بر علیه رهبر ادامه دهند چه سرنوشتی در انتظارشان خواهد بود.ـحتی نگاه کردن صحنه های این فیلمها نیز انسان را دچار خفقان روحی می کند و انسان پس از تماشای آن خود را بدلیل سنگدلی که نشان داده و فیلم را دیده سرزنش می کند. همچنین باید توجه داشت که بازداشتیان همگی از افراد رده بالای وزارت اطلاعات بوده و واقعاً نسبت به آنچه با سایر افراد می کنند، شکنجه های آنها با وجود اینکه برای بیننده بشدت وحشیانه است از دید بازجویان نوع خفیف شکنجه است و اصلاً نباید آنرا با شکنجه افراد معمولی مقایسه کرد، حال می توانید تصور کنید که در شکنجه گاهها چه بر حال و روز زندانیان معمولی می گذرد.ـبخش اعظم این فیلمها اختصاص دارد به بازجویی توام با شکنجه افراد برای اینکه به فساد جنسی و ارتباط به همجنس و غیر همجنس اعتراف کنند، فهیمه دری همسر سعید امامی در حالیکه از شدت شلاق بر کف پاهایش نمی تواند راه برود جلوی دوربین از همه گونه ارتباط جنسی با افراد مختلف و به روشهای مختلف با ذکر جزئیات می پردازد. زنی که بواسطه دانستن زبان انگلیسی و ارتباط صمیمانه شوهرش سعید امامی با خامنه ای، ندیم مورد اعتماد همسر خامنه ای در سفرهای خارجی به دبی و ترکیه و انگلیس بود بیکباره زیر شلاق تبدیل به یک منحرف جنسی می شود و اعترافاتی می کند که حتی در مورد منحرفین جنسی اروپایی و آمریکایی هم سابقه نداشته است.ـمهدی ریاحی، از پرسنل وزارت اطلاعات و از بازداشت شدگان پرونده قتلهای زنجیره ای، پس از آزادی از زندان در جمع پرسنل وزارت اطلاعات اظهار می کند: "فقط یك صحنه را بگویم كه در حالی كه پای من تاول زده بود و كیسه ی خون شده بود، از شلاق هایی كه 2 نصفه شب تمام شده بود، از اتاق تعزیر آمدم و نمی توانستم راه بروم . با زانو راه می رفتم . یكی از آنها به این آقا جواد آزاده گفت كه آقا جواد، این را ببریم بهداری پوست پا را بچینند خون را تخلیه كنند. گفت نه، می بریم در اتاق با شلاق خالی می كنیم. بردند با همان حالت پاهای من را بستند به تخت و با كابلی كه زدند خون پاشید كه لباسهای خودشان پر از خون شد. توی اون شرایط كه پاهای مرا اونجوری می زدند، تمام كبود شده بود و توی دمپایی نمی رفت و باد كرده بود می آوردند دوباره دستبند قپونی می كردند. قپونی تمام می شد برمی گشتیم اتاق تعزیر. به من فشار قپونی خیلی زیادی می آوردند. یه جوری می شد كه از 2 ساعت و نیم ، دوساعت و ربع كه می گذشت با اینكه من توان جسمی ام در حد خودم خوبه بی هوش می شدم... باور كنید این دستهای من اینقدر كه از پشت به هم نمی رسید، جواد آزاده، اون مجتبی [اشاره به "مجتبی بابابی" یا "امیری" از اعضای تیم بازجویی] و احمد ["احمد نیاکان" یا "تفتازانی"، از اعضای تیم بازجویی] بعضی وقتها سه نفری دستهای منو می كشیدند كه صدای استخوانهایم درمی آمد تا اینكه این قپونی را جا بندازند."ـپخش فیلم شکنجه ها اما اثری عکس آنچه خواست رهبر بود گذاشت و همه به این وحشیگریها و پرده دریها معترض شدند. نیازی دادستان نظامی که خود از تندرویان بود از شدت شکنجه ها شاکی شد و پرونده ای برای بازجویان تشکیل داد و رهبر نیز تحت جو بوجود آمده عقب نشینی کرد و با بازداشت بازجویان بناچار موافقت کرد اما به این شرط که آنها شکنجه نشوند.ـدر جریان بازجویی های جدید، وقتی از جواد آزاده پرسیده شد که به چه حقی این همه زندانیان خود را برای کسب اعتراف دروغ شکنجه کردید، پاسخ آن بود که وقتی مقام رهبری گفتند که قتل ها قطعاً کار عوامل بیگانه بوده، برای ما تکلیف شرعی ایجاد شد آن قدر آنها را بزنیم تا به عامل بیگانه بودن اعتراف کنند، و مگر می توانستیم اعترافی مغایر با تصریح رهبر از آنان بگیریم!!ـنیازی تاوان این گستاخی را پس داد و از دادستان نظامی به سازمان بازرسی انتقال داده شد و در آنجا رهبر در فرصتی مناسب انتقام خود را گرفت و نیازی را بعنوان اولین مسئولی که در جمهوری اسلامی اخراج و نه عزل شد از سازمان بازرسی اخراج نمود و سوگلی خود یعنی پیشوای شکنجه گران جواد آزاده را مجدداً به کار بازگردانیده و در جریانات اخیر کار بازجویی، بخوانید شکنجه، بهزاد نبوی و تاج زاده و عرب سرخی و رمضان زاده و امین زاده را به او سپرد.ـکسانی که رابطه مستقیم رهبر با تیمهای وحشی بازجویی را می دانند نمی توانند تصور کنند که بازجویان بدون دستور مستقیم رهبر، نوع شکنجه ها را سرخود انتخات نمایند و با توجه به ارائه منظم گزارشات بازجویی توسط بازجویان به رهبر، مشخص است که فقط شخص وی در مورد انتخاب روش بازجویی که شلاق باشد یا دستبند قپانی یا شکنجه دارویی یا شوک و یا تجاوز تصمیم می گیرد. واکنش شدید حکومت به موضوع تجاوزها نیز از همینجا سرچشمه می گیرد. در حالیکه ساده ترین کار این است که اعلام کنند هر کسی مدعی است در زندان به وی تجاوز شده بیاید و شکایتش را مطرح کند تا رسیدگی شود، آنرا طوری رد می کنند و برای اثباتش شرایط می گزارند که راه بکلی بسته شود.ـدلیل اینکه باید همه آزادیخواهان روی بحث شکنجه و بخصوص تجاوز تمرکز نمایند این است که در اثر این فشارها سرانجام دستور دهنده اصلی این اقدامات ضد انسانی برای همگان مشخص شود. اگر بازجویان را فرزندان شیطان بدانیم باید در جستجوی پدر زمینی آنها برآمد و هویت وی را برملا کرد.ـحکومت متناسب با فشار عقب نشینی می کند، ابتدا اعلام کردند که همه جنایات زیر سر دو نفر درجه دار نیروی انتظامی در کهریزک بوده، فشارها بیشتر شد و اکنون اعلام شده 12 نفر که در بین آنها یک قاضی شرع هم وجود دارد قربانی می شوند. اگر فشار قطع نشود تعداد افراد قربانی بیشتر شده و منصب آنها هم بالاتر می رود. اینکه به نفر آخر و اصلی برسیم بستگی به فشاری دارد که در روزهای آینده روی حکومت بیاوریم. ـ

عشقبازی در راه آزادی

عشقبازی در راه آزادی

نسل جوانی که امروز بی ادعا و صادقانه و شجاع و پرصلابت، چشم در چشم سرکوبگران ایستاده و با مظلومیت و فداکاری قصد احقاق حقوق ملتی را دارد خوب است که بداند این سرکوب از 23 خرداد 88 تولد نیافته بلکه 30 سال قدمت دارد.ـبیان این واقعیت که حریف شما 30 سال تجربه سرکوب دارد نه برای بزرگ کردن او و نه برای خالی کردن دل شما است، بلکه اگر بیشتر بدانید که با چه کسی طرف هستید آنموقع به ارزش راهی که در آن هستید و به شهامت و دلیری اتان ایمان بیشتری خواهید داشت.در شهریورماه سال 1360 تیتر اول روزنامه کیهان این بود که « حجاب را چگونه باید به ادارات برد؟». تازه 2 سال بعد از روی کار آمدن جمهوری اسلامی اولین قدمها برای عهدشکنی در مورد وعده های داده شده برای آزاد بودن پوشش زنان برداشته می شد. برای کسانی که وقایع آن دو سال اول عمر جمهوری اسلامی را دیده بودند این خیانت در امانت و عهدشکنی چیز تازه ای نبود.ـفرض بفرمائید که شما خانه اتان را با شرایط خاصی به کسی امانت بسپرید، شخص امانت گیرنده با پذیرش شرایط شما، قانونی و شرعی و انسانی خود را مقید به آن شرایط نموده و ملزم به اجرای شرایط مورد توافق است. ولی وی بمحض اینکه خانه شما را بعنوان امانت می گیرد بتدریج و قدم بقدم شرایط را نقض و شرایط جدیدی را بزور بر شما تحمیل می کند، در اینجا وی فقط مرتکب عهدشکنی نشده بلکه اقدام به خیانت در امانت نیز نموده است.ـملت ایران در سال 56 معجونی از طوایف و قومیتها و مذاهب و فرق گوناگون و سلایق سیاسی و تفکرات اجتماعی متفاوت بود، برای سرنگونی رژیم مستحکم شاه و سست نمودن پایه های حکومت قوی وی تنها را موثر، بمیدان آمدن همه ملت با همدیگر بود و راه دیگری وجود نداشت. بفرض اگر فقط دانشجویان بمیدان می آمدند شدیداً سرکوب می شدند و بهمین ترتیب اگر فقط روحانیت یا بازاریان یا صنعت نفت یا نهضت آزادی یا جبهه ملی یا مجاهدین خلق یا حزب توده یا چریکهای فدایی خلق یا شیعه ها یا سنی ها یا عربهای خوزستان یا آذریها یا کارگران یا کارمندان یا مججبه ها یا بی حجابها و بطور کلی هر فرقه و گروه سیاسی یا اجتماعی یا دینی که اراده می کرد بتنهایی رودرروی رژیم بایستد تنها ظرف چند روز سرکوب می شد. رژیم شاه دارای زیرساختهای اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و بین المللی و منطقه ای و امنیتی و علمی و اداری و فنی بسیار قوی و منحصربفردی بود و شاه با اقتدار تمام کشورهای منطقه را پشت سر خود متحد نموده و اوپک و کنترل نفت را در دست داشت و با قدرت در صدد رسیدن به دروازه های تمدن بزرگ بود. در سال 56 حتی به مخیله کسی هم خطور نمی کرد که رژیم شاه قابل مقابله و سقوط باشد.ـملت برای اینکه یکپارچه پشت سر انقلاب قرار بگیرد شرایطی داشت، هر گروه سیاسی و مذهبی و اجتماعی خواستهای مختلف و متضادی داشت که هیچ شباهت و نقطه اشتراکی با یکدیگر نداشتند. بطور نمونه خانمهای بی حجاب حاضر نبودند در صف انقلابی قرار گیرند که پس از پیروزی به آنها بگوید یا روسری یا توسری، چپیها و کمونیستها مایل نبودند نردبان به حکومت رسیدن روحانیون شوند، مجاهدین خلق حاضر نبودند گوشه زندان شاه را با چوبه های اعدام جمهوری اسلامی عوض کنند، روحانیون واقعی و آزاداندیش نمی خواستند افراطیون حوزه بر جان و مال مردم مسلط شده و بنام دین و مذهب، دین و مذهب آنها را نابود کنند، نهضت آزادی علاقه ای نداشت جایگاه اجتماعی خود را با زندان عوض کند، سنی ها و عربها و آذریها و عربها و بلوچها و ترکمنها ضرورتی نمی دیدند به شهروند درجه دو و فاقد حقوق اجتماعی بدل شوند ، روشنفکران و نویسندگان و هنرمندان تمایلی به ایفای نقش قربانیان قتلهای زنجیره ای نداشتند، دانشجویان ضرورتی نمی دیدند که آرامش محیط علمی خود را با حمله شبانه چماق بدستان به خوابگاههایشان عوض نمایند، خانمهای محجبه قصد قانونی کردن متعه و صیغه و لغو اجازه زن اول برای اختیار کردن زن دوم توسط شوهرانشان و محرومیت از حقوق اجتماعی یک زن را نداشتند، عامه مردم انگیزه ای نداشتند که پاسپورتهای جهانی معتبرشان که با آن می توانستند بدون نیاز به ویزا به کشورهای اروپایی سفر کنند با پاسپورتی که ارزشش ار پاسپورتهای کشورهای آفرقایی هم کم ارزشتر است معاوضه شده و ریالشان که در همه دنیا ارز معتبر و قابل ارائه بود با کاغذ پاره بی ارزشی جایگزین شود، ایرانیان بخواب هم نمی دیدند که اگر موفق شوند جمهوری اسلامی را فقط با 2781 شهید روی کار بیاورند، پس از آن بدلیل حماقتهای رهبرانشان تحمل جنگی را نمایند که بیش از یک میلیون شهید و معلول روی دستشان بگذارد.ـملاحظه می فرمائید که هر کسی دلایل بسیار قوی برای عدم شرکت در انقلاب و سرنگونی رژیم داشت. رهبران انقلاب برای اینکه بتوانند نیروی تمام ملت را بر علیه رژیم شاه وارد صحنه نمایند ناچار از پذیرش شرایط همه تفکرات گوناگون جامعه شده و با مصاحبه های مکرر و سخنرانی ها و اعلامیه های گوناگون تلاش نمودند که به همه این خواسته های متفاوت پاسخ مثبت داده و با قبول کردن شرایط مردم خود را بعنوان امانت داری که شروط مردم را تمام و کمال پذیرفته است وانمود و خواهان سپردن سرنوشت انقلاب و کشور بدست آنان از سوی مردم شدند. مردم با همه گرایشات مختلف هنگامی که پذیرش صریح شرایط خود را دیدند با میل و رغبت حاضر به مشارکت در انقلاب و فداکاری در راه پیروزی آن شدند. بخشی از شرایطی که رهبران انقلاب با پذیرش صریح آن امانت دار مردم شدند بشرح زیر است: ـ

منشور انقلاب(1) بشر در اظهار نظر خودش ازاد است. (2) شکل حکومت ما جمهوری است، جمهوری به معنای این که متکی به ارای اکثریت است. (3) زن ها در حکومت اسلامی ازادند و حقوق آنها مثل حقوق مردها است. (4) من هیچ سمتی را نخوهم پذیرفت.(5) من چنین چیزی نگفته ام که که روحانیون متکفل حکومت خواهند شد، روحانیون شغلشان چیز دیگری است. (6) حکومت اسلامی ما اساس کار خود را بر بحث و مبارزه با هر نوع سانسور خواهد گذاشت. (7) قانون این است، عقل این است، حقوق بشر این است که سرنوشت هر آدمی باید بدست خودش باشد. (8) در حکومت ما اگر کسی از شخص اول مملکت شکایتی داشته باشد پیش قاضی می رود و قاضی او را احضار می کند و او هم حاظر می شود. (9) ما حکومتی را می خواهیم که برای این که یکدسته می گویند مرگ بر فلان کس، آنها را نکشند. (10) اقلیت های مذهبی به بهترین و جه از تمام حقوق خود برخوردار خواهند بود. (11) از یهودیانی که به اسراییل رفته اند دعوت می کنیم به وطن خود بازگردند، با ان ها کمال خوشرفتاری خواهد شد. (12) اولین چیزی که برای انسان هست آزادی بیان است. (13) مطبوعات در نشر همه حقایق و واقعیات ازادند. (14) در جمهوری اسلامی کمونیست‌ها نیز در بیان عقاید خود آزادند. (15) دولت اسلامی یک دولت دمکراتیک به معنای واقعی است. (16) اسلام یک دین مترقی و دموکراسی به معنای واقعی است، اما شكل حكومت ما جمهوری است، جمهوری به معنای اینكه متكی به آرای اكثریت است. (17) حکومت، جمهوری است مثل سایر جمهوری‌ها و احکام اسلام هم احکام مترقی و مبتنی بر دموکراسی و پیشرفته و باهمه مظاهر تمدن موافق. (18) ولایت با جمهور مردم است. (19) در این جمهوری یك مجلس ملی مركب از منتخبین واقعی مردم امور مملكت را اداره خواهند كرد. (20) عزل مقامات جمهوری اسلامی به دست مردم است. برخلاف نظام سلطنتی مقامات مادام‌العمر نیستند، طول مسئولیت هر یك از مقامات محدود و موقت است. یعنی مقامات ادواری است، هر چند سال عوض می‌شود. اگر هم هر مقامی یكی از شرایطش را از دست داد، ساقط می‌شود. (21) رژیم ایران به یک نظام دمکراسی‌ای تبدیل خواهد شد که موجب ثبات منطقه می‌گردد. (22) این بدان معنی نیست كه من زمام امور كشور را به دست بگیرم و هر روز نظیر دوران دیكتاتوری شاه، اصلی بسازم و علی‌رغم خواست ملت به آنها تحمیل كنم. (23) علما خود حكومت نخواهند كرد. آنان ناظر و هادی مجریان امور می‌باشند. این حكومت در همه‌مراتب خود متكی به آرای مردم و تحتِ نظارت و ارزیابی و انتقاد عمومی خواهد بود. (24) حکومت اسلامی ما اساس کار خود را بر بحث و مبارزه با هر نوع سانسور می‌گذارد. (25) زن‌ها در حكومتِ اسلامی آزادند حقوق آنان مثل حقوق مردها. اسلام زن را از اسارت مردها بیرون آورد و آنها را هم ردیف مردها قرار داده است، تبلیغاتی كه علیه ما می‌شود برای انحراف مردم است. اسلام همه‌ی حقوق و امور بشر را تضمین كرده است. (26) باید اختیارات دست مردم باشد، این یك مسئله عقلی است. هر عاقلی این مطلب را قبول دارد كه مقدرات هركسی باید دست خودش باشد. (27) حكومت اسلامی بر حقوقِ بشر و ملاحظه‌ی آن است. هیچ سازمانی و حكومتی به اندازه‌ اسلام ملاحظه‌ حقوق بشر را نكرده است. آزادی و دموكراسی به ‌تمام معنا در حكومت اسلامی است، شخص اول حكومت اسلامی با آخرین فرد مساوی است در امور . (28) اسلام، هم حقوق بشر را محترم مى‏شمارد و هم عمل مى‏كند.. حقى را از هیچ كس نمى‏گیرد. حق آزادى را از هیچ كس نمى‏گیرد. اجازه نمى‏دهد كه كسانى بر او سلطه پیدا كنند كه حق آزادى را به اسم آزادى از آنها سلب كند. (29) ما همه‌ مظاهر تمدن را با آغوش باز قبول داریم. (30) ما وقتی از اسلام صحبت می‌كنیم به معنی پشت كردن به ترقی و پیشرفت نیست. ما قبل از هر چیز فكر می‌كنیم كه فشار و اختناق وسیله‌ی پیشرفت نیست. (31) دولت استبدادی را نمی‌توان حکومت اسلامی خواند...رژیم اسلامی با استبداد جمع نمی‌شود. (32) زنان در انتخاب، فعالیت و سرنوشت و همچنین پوشش خود با رعایت موازین اسلامی آزادند. (33) حکومتی که ما می‌خواهیم مصداقش یکی حکومت پیغمبر است که حاکم بود یکی علی و یکی هم عمر (34) حكومت اسلامی، حكومت ملى است. حكومت مستند به قانون الهى و به آراء ملت است. این طور نیست كه با قلدرى آمده باشد كه بخواهد حفظ كند خودش را، با آراء ملت مى آید و ملت او را حفظ مى كند و هر روز هم كه برخلاف آراء ملت عمل بكند قهراً ساقط است. (35) تمام اقلیت‌های مذهبی در حکومت اسلامی می‌توانند به کلیه فرائض مذهبی خود آزادانه عمل نمایند و حکومت اسلامی موظف است از حقوق آنها به بهترین وجه دفاع کند. (36) اقلیت‌های مذهبی به بهترین وجه از تمام حقوق خود برخوردار خواهند بود. (37) اسلام جواب همه عقاید را بعهده دارد و دولت اسلامی تمام منطق ها را با منطق جواب خواهد داد. (38) جامعه آینده ما جامعه آزادی خواهد بود. (39) ما یک حاکمی می خواهیم که توی مسجد وقتی آمد نشست بیایند دورش بنشینند و با او صحبت کنند و اشکال‌هایشان را بگویند. نه اینکه از سایه او هم بترسند. (40) اسلام با آزادی زن نه تنها موافق است بلکه خود پایه گذار آزادی زن در تمام ابعاد وجودی زن است. ـ

مردم با اقرار گرفتن بسیار روشن و چندباره از امانت پذیرانی که حکومت را به آنها امانت دادند مسنولیت وجدانی و اخلاقی و انسانی سنگینی را بر زمامداران امور گذاشته و مشارکت مردم در انقلاب و رای آنها به جمهوری اسلامی مشروط به قرارهای امانت بود. مردم در عهد خود صادق بودند و با فداکاری و تحمل شرایطی بسیار سخت انقلاب را به پیروزی رسانیده و امانت مشروط را به متولیان حکومت سپردند. گذشت ایام نشان داد که این حکومت تا چه اندازه امانت دار بوده و آیا حاضر است از شرایط امانت عدول نموده و خیانت در امانت نماید.ـعصر روز سی ام خرداد که دخترم کتک خورده و مجروح به خانه بازگشت از عصبانیت با مشت بر سینه من کوبید و گفت چرا شماها اینقدر نفهم بودید که انقلاب کردید، می خواستید این وحشی ها را بر مردم حاکم کنید؟ دوست داشتید دخترتان اینطور توی خیابان کتک بخورد؟ او را کمی آرام کردم و بازوی زخمی و خونین خودم را به او نشان دادم و اشگهایش را پاک کردم . ساعتی بعد از او خواهش کردم که شرایط امانت را که بر اساس آن مردم حاضر به شرکت در انقلاب شده بودند را روی لپ تاپ من بخواند. اولین عکس العمل دخترم این بود که: « این دروغها را چه کسی گفته؟ آیا می خواهی که من قبول کنم که این گفته ها واقعیت دارد؟ امکان ندارد سران این حکومت حتی قبل از انقلاب هم این حرفها را زده باشند.» ناچار شدم همه منابع و مدارک این گفته ها را جلویش بگزارم تا چشمانش از حیرت باز بماند.ـآیا اگر همین جوانانی که امروز از جان گذشته بدنبال آزادی از دست رفته اشان، وحشیگری باتوم بدستان دژخیم را تحمل نموده ولی از صدا نمی افتند، اگر سال 56 همین وعده ها را می دیدند کاری غیر از آنچه ما کردیم انجام می دادند؟ اگر این گفته ها بواقعیت می پیوست ایران بهشت برین نمی شد؟بین کسی که چیزی را صادقانه به امانت می سپارد و آنکه خیانت در امانت می کند کدامیک مقصرند؟ آیا ملت ایران مقصر است که امانت مشروطی را بدست عده ای سپرد یا این عده که به امانت ملت ایران خیانت نموده و شروطی که پذیرفته بودند و به آن اقرار نموده بودند زیر پا گذاشتند؟

اینکه می بینید حکومت تازه بعد از دو سال از استقرار و در سال 1360 حجاب اجباری را از ادارات شروع کرد به این دلیل بود که تا آنموقع همه زنان در انتخاب پوشش خود آزاد بودند، حکومت قولهای مهمتری داشت که باید زیر پا له می کرد و هنوز نوبت به پوشش زنان نشده بود.در سال 1358 و درست چند ماه بعد از روی کار آمدن جمهوری اسلامی دفتر مرکزی سازمان مجاهدین خلق بالاتر از چهاراه طالقانی با تابلوی نئون بزرگی خودنمائی می کرد و مسعود رجوی و موسی خیابانی هر روز آنجا حضور داشتند و در تمام کشور روزنامه مجاهد آزادانه فروخته می شد، چریکهای فدائی و حزب توده و نهضت آزادی و حتی حزب دموکرات کردستان ایران دفاتر علنی خود را داشتند و میتینگ و سخنرانی برگزار و نشریه و کتاب چاپ می کردند. در تمام حدفاصل سه راه جمهوری تا میدان ولیعصر دکه های نوارفروشی نوارهای موسیقی خوانندگان مختلف را بدون مزاحمت می فروختند و هنوز موسیقی حرام نشده بود، خیابان ولیعصر هموز خیابان مصدق بود و رجوی با افتخار عکس دیدارش با رهبر انقلاب را در نشریه اش چاپ می کرد و دسته دسته نیروهایش را برای یاری رزمندگان و نبرد با متجاوزین بعثی به جبهه ها می فرستاد.. پرستاران بیمارستانهای جنگی با دامن و بی حجاب رزمندگان را مداوا می کردند و هنوز تحریک کننده نشده بودند. نشریه فکاهی دست چپی چلنگر بی مهابا با طنز شیرین خود به همه والیان حکومت انتقاد می کرد و در دکه های روزنامه فروشی زودتر از هر نشریه دیگری تمام می شد. در کردستان علامه مفتی زاده با شور و حرارت در جمع مردم کرد از پدر طالقانی می گفت و در جنوب عربهای خوزستانی شادمانه رقص شمشیر می کردند و در ترکمن صحرا توماج و مختوم و در بلوچستان مولوی عبدالرحمان در ستایش انقلاب می گفتند.ـاولین قربانیان خیانت در امانت و پشت پا زدن به قول و قرارها، خودیهای حکومت بودند، آنها زودتر از بقیه از قصد و نیت خائنین به ملت آگاه شدند و به مقابله برخاستند، اولین قربانی طالقانی بود، بعد لاهوتی و مفتح و مطهری و بهشتی و صدوقی و دستغیت و مدنی و اشرفی اصفهانی و ربانی شیرازی ... قاتل همه اینها خود حکومت بود و برای هر کدام هم داستانی از خودش جعل کرد و بعضی از گروههای مخالف هم برای خودنمایی و دلخوش کردن هواداران، مسنولیت ترورها را قبول کردند و برخی دیگر را نیز به گردن گروههای مشکوک و ساختگی نظیر فرقان انداختند. همه قربانیان یک وجه مشترک داشتند، آنها به خیانت در امانت از سوی حاکمین بشدت معترض بودند و صدای خود را بلند کرده بودند. هزاران نفر از خودیهای این حکومت در سالهای بعد به لیست این قربانیان افزوده شدند، برخی همانند قطب زاده و مهدی هاشمی اعدام شدند و برخی همانند دکتر سامی و فروهر حذف فیزیکی و شماری دیگر همچون منتظری و شریعتمداری و طاهری اصفهانی و موسوی خوئینی ها و ... ترور شخصیت شده و از صحنه حذف شدند. نظام در این 30 سال هرگاه اراده کرد که از یک سری قول و قرارهایش عدول نموده و خیانت در امانت را گسترش بیشتری دهد بناچار از روی نعش تعدادی از خودیهایش گذشته است.ـدر حوادث اخیر دیگر از قول و قرارهای پیش از انقلاب چیزی باقی نمانده بود که حکومت بخواهد آنرا بشکند، خیانت در امانت که سالها است تکمیل شده، حکومت اینبار اما اراده کرده بود با کودتایی شرم آور بر صورت ملت کوبیده و یک دیکتاتوری و استبداد عریان را برگزیند و باز هم طبق معمول ناچار است قبل از ریختن خون غریبه ها، ابتدا صدها تن از خودیها را به مسلخ ببرد و بهمین جهت می بینید که هر چه خودیهای برجسته بوده که ندای مخالف داشته اند را باسارت برده و با شکنجه شدید، آنها را جلوی دوربین تلویزیون نشانده و در گامهای بعدی برای دستگیری و زندانی کردن هاشمی و خاتمی و موسوی و کروبی آماده می شوند. اگر حکومت دوام پیدا کند در دوره بعدی همه اینها که امروز پستی دارند و مجیزگوی حکومت، سلولهای انفرادی را پر خواهند کرد و شوی تلویزیونی برگزار خواهند کرد. در این حکومت حجت الاسلام امید نجف آبادی داشتیم که حاکم شرع بود و صدها نفر را اعدام کرد و موقعی که مورد غضب حکومت قرار گرفت خود نیز اعدام شد.این سیستم شیطانی و نجس است، مال حرام و لقمه حاصل از خیانت در امانت بر کسی گوارا نخواهد بود، این حکومت از همان ابتدا بر پایه خیانت به امانتی که مردم مشروط به ایشان داده بودند کارش را آغاز نمود و ادامه داد. به کدام حقی و به کدام بهانه ای شرایط امانت را زیر پا گذاشتند؟ مگر قرار نبود در این کشور آزادی باشد و کسی به پوشش زنان کار نداشته باشد و حتی کمونیستها هم آزادی بیان داشته باشند و از سانسور خبری نباشد و اقلیتها در احترام باشند و ایرانیان به اسرائیل مهاجرت کرده به میهن بازگردند و روحانیت هیچ دخالتی در حکومت نداشته و فقط نقش ارشادی داشته باشد و مسئول مادام العمر نداشته باشیم و و ... دهها قول و قرار دیگر، به کدامیک عمل کردید؟ چرا اینهمه دروغ گفتید که دیگر از راست گفتن متنفر شوید؟ آیا انتظار دارید حکومتی که برای زیرپا گذاشتن شرایط امانت پذیری، نزدیکترین افراد خودش را کشته و حذف کرده با سایرین چه رفتاری کند؟اینکه خامنه ای بشدت کودتا و تقلب را رد می کند حق دارد، از دید او کاری که انجام شده نه تقلب است نه کودتا، رویه حکومتی است که سالها است خیانت در امانت مردم برایش رویه شده است. مجلس ترحیمی که بنام تنفیذ گرفتند و یک مشت افراد را با دعوت اجباری، که همانند احضاریه دادگاه می ماند، به آنجا کشاندند و همه غمناک و سر به زیر لحظه شماری می کردند که از آن مجلس متعفن خلاص شوند و از همه مهمتر بزرگانی که غایب بودند از نظر خامنه ای غیرعادی نیست، نسبت آیت الله ها و شخصیت هایی که غائب بودند حتی یکصدم آنچه تا کنون حکومت از همین آقایان قربانی نموده هم نبود، افرادی را از بین برده اند که هاشمی و خاتمی و ناطق نوری در مقابل آنها عددی نیستند. مسنولین این نظام برای سران حکومت بمانند دستمال کاغذی هستند، تا موقع احتیاج بسیار مهم و محترم و بعد از رفع احتیاج و پاک شدن بینی، فقط مستحق سطل آشغال.ـاگر این نظام بخواهد تغییر کند باید 30 سال به عقب برگردد و هزاران هزار نفر را جان دوباره ببخشد و خیانتهای روا شده در حق امانت ملت ایران را جبران نماید و دقیقاً مطابق آنچه شرط کرده بود رفتار نماید، نه چنین امکانی وجود دارد و نه چنین اراده ای که خواستار جبران خیانت در امانت باشد. خامنه ای بقدری اصول اخلاقی و انسانی و دینی را در بیست سال گذشته زیر پا گذاشته که تعیین نتیجه انتخابات بر اساس تشخیص خودش را یک حق مسلم دانسته و معترضین را به شلاق و شکنجه و گلوله می سپارد. او دزدی است که از متانت و انسانیت صاحبخانه سوء استفاده نموده و مال او را خورده و خانه اش را به تباهی کشانیده و او را به بردگی کشانیده و اکنون کار را بجائی رسانده که فرزند او را نیز می کشد و از صاحبخانه تعهد می گیرد که حق عزاداری ندارد. اگر فرد ناآگاهی از بیرون اوضاع را نظاره کند از شدت مظلومیت این ملت و از شدت دریدگی این دزد فکر می کند که لابد این ملت بوده اند که حق این فرد را خورده اند و به او ظلم کرده اند و در حقیقت جای مال باخته و دزد را اشتباه می گیرد.ـو از همه بدتر اینکه این دزد فقط به نابودی زندگی و کاشانه ملت و کشتن فرزندان او و شکنجه آنها بسنده نکرده و آنها را به تمسخر می گیرد و این شهداء و مجروحین و اسراء را کاریکاتور می خواند. آری برای فردی مانند خامنه ای ضجه و شیون مادران عزیز از دست داده و گلوی پر از بغض اسیرانی که زیر شکنجه هستند و بدنهای پاره پاره از شکنجه شهدای ما و دهان خرد شده محسن و قلب شکافته ندا و دست شکسته از دستبند قپانی سهراب، قابل خندیدن و تمسخر و کاریکاتور است.ـیزید هم عین همین رفتار را نمود و پس از واقعه کربلا اظهار داشت که کشته شدن حسین و یارانش و اسارت و زجر خانواده های آنها مشیت خدا بوده است. خدای یزید و خدای خامنه ای خواستشان این بوده که مظلوم سربریده شود و خانواده اش باسارت و شکنجه روند، هر دو شادمانند از این یاری خدایشان و آنرا فضل الهی می دانند، اما خدای ما می گوید دندانهایت را بهم فشار بده، فاجعه را طاقت بیار، قدمهای سبزت را استوار بردار، فریادت را بر سر ظالم بلند کن، مردم پاک را بیاری بطلب و دل قوی دار که صبح نزدیک است و جایگاه همه یزیدیان تاریخ جایی است دور از بهشتی که ندا و سهراب و محسن و کیانوش و صدها لاله سرخ دیگر آنجا خواهند بود.ـما خشم مقدسمان را در همه سلولهایمان حفظ خواهیم کرد و تا نابودی ظلم و تا پس گرفتن امانت از دست خائنین و گرفتن انتقام خون شهدا آرام نخواهیم گرفت، ما در راه آزادی با مرگ عشقبازی می کنیم و عشق بازی کار هر شیاد نیست، این شکار دام هر صیاد نیست.ـ

مهدی کروبی: به بازداشت شدگان دختر و پسر تجاوز شده است‏

حسین كروبی فرزند مهدی کروبی گفت: پدرم این نامه را حدود 10 روز پیش خطاب به آقای هاشمی نگاشت و آن را برای ایشان بطور خصوصی ارسال كرد. ایشان تاكید داشت آقای هاشمی حتما به این نامه پاسخ دهد و اقدام لازم را انجام دهد. متاسفانه آقای هاشمی پاسخی به نامه ایشان نداد. پدرم تاكید كرده بود اگر تا 10 روز پاسخی به نامه داده یا اقدامی صورت نگیرد، نامه را منتشر میكند.ـ
متن كامل نامه مهدی كروبی به هاشمی رفسنجانی به این شرح است:ـ

حضور محترم آیتالله هاشمی رفسنجانی ریاست محترم مجلس خبرگان رهبریبا سلام و احترام بعد از برگزاری انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری، حوادث تلخی به وجود آمد كه به طور مفصل در خصوص آن، هم از سوی جنابعالی، هم از سوی افراد، گروهها و رسانه های مختلف به آن پرداخته شد.ـاز دستگیریهای بیحساب و كتاب، از ضرب و شتم و وارد كردن جراحات تا شهادت فرزندان این كشور، از حمله به خانه های مردم تا فاجعه خونین كوی دانشگاه و برخوردهای خشن و وحشت انگیز حتی با خانمها در سطح خیابانهای شهر- كه تاكنون سابقه نداشته است- رخ داد كه بسیار قابل تامل و پیگیری است. آنچه در این میان مطرح است در خصوص برخی از رفتارهای شناعت آمیز است كه اگر به طور متواتر از افراد مختلف كه در روزهای اخیر آزاد شده اند، نشنیده بودم، باورشان حداقل برای من و شما كه در طول قریب به نیم قرن سردی و گرمی روزگار را چشیده ایم سخت بود.ـاز برخوردهای خشن و بی محابا، بر سر مردم باتوم را خرد كردن، آنچنان كه بعد از گذشت قریب به 40 روز همچنان اوضاعشان غیرعادی است و عوارض آن روی بدنشان قابل مشاهده است.ـهتاكی و ابراز دشنام و فحاشی ركیك به افراد و نثار نوامیس بازداشت شدگان و مردمی كه برای نماز جمعه آمده بودند صورت گرفت. رفتارهایی كه در فرهنگ دینی و اسلامی هیچ یك از گروهها جایی ندارد و نشاندهنده آن است كه افرادی برای این كار استخدام شده اند كه حتی با اصول بدیهی اسلام آشنایی ندارند و البته شایعاتی نیز مطرح شده كه فعلا به آن نمیپردازم.ـاحتمالا همانطور كه مطلع هستید در این خصوص چندی پیش نامه ای خطاب به ریاست محترم قوه قضائیه ارسال كردم و جمعه هفته جاری همین نكات را به وزیر معزول اطلاعات یادآور شدم كه روز شنبه در مطبوعات منتشر شد.ـاما موضوعی را شنیده ام كه هنوز از آن بر خود می لرزم. در دو روز اخیر كه این خبر را شنیده ام خواب از سرم ربوده شده است. حدود ساعت دو كه خود را برای خواب آماده می كردم. به بسترم رفتم ولی خدا شاهد است كه بدون ذره ای مبالغه، خوابم نبرد، تا ساعت 4 بامداد كه مجددا بلند شدم كمی قرآن خواندم، دوش گرفتم تا آب كمی آرامم كند، حتی نماز صبح را نیز خواندم و تا نزدیكی های طلوع آفتاب خوابم نبرد.ـافرادی این مطالب را به من گفته اند كه دارای پستهای حساس در این كشور بوده اند. نیروهای نام و نشان داری كه تعدادی از آنها نیز از رزمندگان دفاع مقدس بوده اند. این افراد اظهار داشته اند، اتفاقی در زندانها رخ داده است كه چنانچه حتی اگر یك مورد نیز صدق داشته باشد، فاجعه ای است برای جمهوری اسلامی كه تاریخ درخشان و سپید روحانیت تشیع را تبدیل به ماجرای سیاه و ننگین میكند كه روی بسیاری از حكومتهای دیكتاتور از جمله رژیم ستمشاهی را سفید خواهد كرد.ـگمان نمیكنم زندانیان دوران 15 ساله مبارزات قبل از انقلاب كه از افراد توده گرفته تا گروههای مسلح مبارز التقاطی تا اعضای نهضت آزادی و موتلفه و حزب ملل اسلامی كه در زندان با هم زندگی كرده اند، دیده یا شنیده باشند.ـاینجانب این مطالب را برای شما مینویسم و مصرانه میخواهم روی این قضیه اقدام و به صورتی كه صلاح میدانید با حضرت آیتالله خامنه ای مطرح فرمایید و با جدیت پیگیر شود تا روشن گردد اگر چنین اتفاقی نیفتاده كه انشاءالله هم نیست و بعید میدانم باشد، اعلام شود، چرا كه در همین جامعه امروز و توسط خود بچه های بازداشتی در رسانه ها و سایتها در حال مطرح شدن است و معلوم نیست آیندگان چه قضاوتی با شاخ و برگ دادن آن خواهند كرد. همچنان كه جمهوری اسلامی و روحانیت مظلوم نیز مسوول آن شناخته خواهند شد. اگر هم خدای ناكرده رخ داده باشد، سریع با عوامل آن در هر جایگاهی برخورد و اعلام شود تا در شرایط فعلی كه بازار شایعات داغ است، فرصت به فرصت طلبان داده نشود، همچنان كه لازم است ترتیبی اتخاذ گردد تا این اقدام از سوی هیاتی عالیرتبه صورت گیرد تا افراد مورد بحث جرات بیان حقایق را داشته باشند چرا كه شنیده ام تهدید شده اند كه اگر مطلبی در این خصوص بیان نمایند، نابود خواهند شد.ـجناب آقای هاشمیاینجانب به خاطر اسلام و در رأس آن امام راحل و این همه فداكاریها و شهادتها و به قصد قربت الی الله، به رغم آنكه در شأن من نیز نمی باشد و به رغم همه مشغله ها و گرفتاریها و به رغم آنكه میدانم به حیثیت اینجانب لطمه خواهد خورد، آماده ام مسوولیت تحقیق و بررسی جهت تعیین صحت و سقم این حوادث و اخبار رسیده را بر عهده گیرم و تعهد شرعی می نمایم بدون حب و بغض و با رعایت كمال انصاف به بررسی و ارائه گزارش بپردازم.ـ

اما موضوع مطرح شده از این قرار است:ـ

عده ای از افراد بازداشت شده مطرح نموده اند كه برخی افراد با دختران بازداشتی با شدتی تجاوز نموده اند كه منجر به ایجاد جراحات و پارگی در سیستم تناسلی آنان گردیده است. از سوی دیگر افرادی به پسرهای جوان زندانی با حالتی وحشیانه تجاوز كرده اند به طوری كه برخی دچار افسردگی و مشكلات جدی روحی و جسمی گردیده اند و در كنج خانه های خود خزیده اند. ـ

با توجه به اهمیت مساله انتظار است این اقدام توسط هیاتی بیغرض و شفاف از طرف رئیس مجلس خبرگان رهبری مورد بررسی و پیگیری تا حصول نتیجه قرار گیرد. تا درسی برای آیندگان شود و فرصت به اراذل و اوباشی از این دست ندهد تا آبروی نظام و امام و جمهوری اسلامی را بر باد ندهند و خدمات هزار ساله روحانیت را مخدوش نمایند. به عنوان آخرین مطلب نیز یادآور می شوم از این نامه دو نسخه تهیه گردیده كه یكی مهر و موم شده برای جنابعالی ارسال و دیگری نزد بنده قرار دارد..ـ
با آرزوی توفیق مهدی كروبی- هفتم مرداد